Wyjazdy wakacyjne to często podróżowanie za granicę. Pomimo wielu zmian polityczno-ustrojowych, jakie dokonały się w ciągu ostatnich lat, nadal obowiązują przepisy, które regulują przewożenie produktów przez granicę. Szczególnym regulacjom podlega m.in. przewożenie okazów.

Okazy to w świetle unijnego prawa:

• żywe rośliny i zwierzęta zagrożone wyginięciem

• wszelkie wyroby (produkty) z nich wykonane (np. torebki, buty, portfele wykonane ze skór węży, krokodyli czy waranów)

• lekarstwa medycyny orientalnej zawierające sproszkowane fragmenty zwierząt lub roślin

• ozdoby z kłów niedźwiedzia, zębów hipopotama czy kaszalota.

Osoba przewożąca okazy musi posiadać odpowiednie zezwolenia lub świadectwa, powszechnie nazywane dokumentami CITES, przy czym ostateczna liczba i rodzaj dokumentów, które należy posiadać, zależą od od stopnia zagrożenia wyginięciem danej rośliny lub zwierzęcia. Kwestię tę reguluje rozporządzenie Rady 338/97/WE w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory. Dokumenty CITES wydawane są przez Ministerstwo Środowiska. W razie kontroli i w sytuacji, gdy nie posiada się wymaganych dokumentów przewozowych, okaz zostaje skonfiskowany przez służby celne.

Bez zezwolenia można przywieźć: kawior z ryb jesiotrokształtnych (max. 125 g na osobę w opakowaniu indywidualnie oznakowanym); „pałeczki deszczowe” – instrument muzyczny wykonany z prostego kawałka wysuszonej łodygi kaktusa – do 3 sztuk na osobę; przetworzone torebki, buty, paski itp. ze skór krokodyli do 4 sztuk na osobę (poza przewozem okazów z aneksu A Konwencji Waszyngtońskiej oraz mięsa i trofeów myśliwskich); muszle skrzydelnika olbrzymiego – do 3 sztuk na osobę; pławikoniki – do 4 martwych okazów na osobę; muszle przydaczni – do 3 okazów (niepasujące do siebie połówki) na osobę, bądź całe muszle składające się z 2 pasujących połówek (do 3 sztuk całych muszli), łącznie nie więcej niż 3 kg.

Źródło: „Gazeta Podatkowa”