• Substancje intensywnie słodzące, popularnie zwane słodzikami, mają zastępować cukier dodawany do żywności w celu uzyskania słodkiego smaku lub też są to substancje stosowane w słodzikach stołowych. Są od kilku do kilku tysięcy razy słodsze od sacharozy. Intensywność słodyczy określonego słodzika może być wzmocniona przez dodatek innej substancji słodzącej – wykorzystuje się tu zjawisko synergizmu.

• Substancje intensywnie słodzące stosowane synergistycznie nie tylko nadają żywności słodki smak, ale używane są również do maskowania wad smakowych innych słodzików. Wykorzystuje się tu właściwość wzmacniania i utrwalania pewnych smaków i aromatów przez określone substancje słodzące.

• By określona substancja mogła zostać uznana za słodzącą, powinna spełniać co najmniej jeden z następujących celów: zastępować cukier w żywności o obniżonej wartości energetycznej, żywności niepowodującej próchnicy zębów lub żywności bez dodatku cukru, zastępować cukier, jeśli umożliwia to przedłużenie okresu przydatności produktu do spożycia lub umożliwia produkcję żywności specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

• Osoby chore powinny dokładnie czytać ulotki informujące o składzie produktu, ponieważ w przypadku niektórych schorzeń używanie określonych substancji słodzących jest niewskazane. Np. chorzy na fenyloketonurię nie powinni używać żywności zawierającej fenyloalaninę; diabetycy mogą spożywać żywność zawierającą większość substancji intensywnie słodzących.

• Ze względu na intensywną słodycz, substancje te dodawane są do żywności w bardzo małych ilościach – dlatego nie wpływają na zmianę wartości energetycznej produktu spożywczego.

• Pomimo intensywnie słodkiego smaku substancje słodzące nie wpływają na rozwój próchnicy, ponieważ bakterie patogenne nie rozkładają słodzików i nie wytwarzają przy tym szkodliwych dla szkliwa kwasów organicznych.

• Słodziki stołowe to preparaty dozwolonych substancji słodzących, które mogą zawierać inne dodatki do żywności lub składniki żywności oraz które są przeznaczone do sprzedaży konsumentowi końcowemu jako substytut cukru.

• Do substancji intensywnie słodzących zaliczane są: substancje syntetyczne otrzymane na drodze syntezy chemicznej i naturalne substancje intensywnie słodzące - najpopularniejsze są taumatyny i stewie.

Źródło: „Przemysł Spożywczy”