Postęp w stomatologii odtwórczej wynika z dostępności do nowych materiałów i technologii. Każda generacja nowego kompozytu, kleju lub innej kategorii materiałów stomatologicznych umożliwia osiągnięcie lepszego efektu końcowego, bardziej zbliżonego do naturalnego uzębienia pod względem wyglądu funkcji i trwałości. Dzięki nowym materiałom i technologiom stomatolodzy i technicy dentystyczni mogą również odczuć większą wygodę i komfort pracy, a pacjenci większą wygodę w użytkowaniu uzupełnień protetycznych czy plomb.

Konsekwentny rozwój nowych materiałów i technologii oznacza, że przed specjalistami dentystycznymi pojawiają się nieustanne wyzwania – skłaniające do pogłębiania wiedzy i nabywania nowych umiejętności, bo nowe materiały często oznaczają nowe procesy kliniczne, nowy sprzęt, a nawet nowe szkolenie.

Warunki, w jakich działa konkretna praktyka stomatologiczna bądź laboratorium protetyczne są unikalne dla tej jednostki. Dlatego nie ma materiału czy technologii uniwersalnej – która byłaby tą najlepszą dla każdego bez wyjątku stomatologa czy technika dentystycznego. Z tego powodu wprowadzenie zmian w gabinecie stomatologicznym bądź w laboratorium protetycznym rzadko kiedy jest podejmowane na podstawie kaprysu. To efekt wielu przemyśleń i kalkulacji podejmowanych w odniesieniu do samej nowości, która teoretycznie mogłaby znaleźć się w gabinecie czy pracowni, a także w kontekście opłacalności wdrożenia nowej technologii czy materiału.