LASER jest skrótem oznaczającym technologię wykorzystującą wzmocnienie światła przez wymuszoną emisję promieniowania. Po raz pierwszy w stomatologii laser został wykorzystany w latach 60. XX wieku. Obecnie stosowane są lasery miękkie (zimne) oparte na diodach półprzewodnikowych, a także lasery twarde (m.in. CO2, neodymowo-itrowo-aluminiowy) – znajdują zastosowanie w leczeniu tkanek twardych, jak i miękkich. 

Lasery dentystyczne przekazują światło do tkanek za pośrednictwem ośrodka aktywnego, którym może być gaz, kryształ lub półprzewodnik w stanie stałym. Energia świetlna wytwarzana przez laser może oddziaływać z tkanką na cztery różne sposoby – przez odbicie, transmisję, rozpraszanie i absorpcję. 

Laser CO2 – długość fali jest tutaj wysoce selektywna dla wody, dzięki czemu można taki laser wykorzystać do szybkiego i skutecznego usuwania tkanek miękkich oraz zatrzymania krwawienia przy minimalnej penetracji.

Laser Nd:YAG to bardzo wydajny laser chirurgiczny, a także prowadzone są badania nad zastosowaniem go do niechirurgicznego oczyszczania dziąseł przy chorobach przyzębia.

Lasery erbowe charakteryzują się największą absorpcją wody i największym powinowactwem do hydroksyapatytu. Są preferowane do odbudowy twardych tkanek zębów. 

Lasery diodowe wykorzystuje się do estetycznej rekonstrukcji dziąseł, wydłużania koron zębów, odsłonięcia zębów zatrzymanych, usuwania tkanek objętych stanem zapalnym, w przerostach, do frenektomii, fotostymulacji w przypadku zmian aftowych czy opryszczkowych.