Anodowanie to proces, w którym powierzchnia metalu po specjalnej obróbce elektrochemicznej pokrywana jest powłoką poprawiającą jej właściwości. Proces ten wykorzystywany jest przy produkcji implantów stomatologicznych, ponieważ modyfikacje wywołane przez anodowanie warunkują lepszą integrację wszczepów z tkankami przyzębia poprzez zwiększenie bioaktywności powierzchni implantów (uzyskuje się to przez wytworzenie kontrolowanego układu nanorurek i nanoporów), ale także ich potencjału terapeutycznego.

Udowodniono, że modyfikacje powierzchni implantów w nanoskali przekładają się na osiągnięcie pożądanej skuteczności przeciwdrobnoustrojowej. Ponadto można wykorzystać lepiej duży potencjał terapeutyczny pęcherzyków cellularnych kierowanych na eksport wytwarzanych przez wszystkie typy komórek. Wykazano też w warunkach in vitro, że elektrochemiczne zmodyfikowanie powierzchni implantów stomatologicznych wytworzonych z tytanu domieszkowanego litem doprowadziło do wytworzenia dobrej matrycy zewnątrzkomórkowej, ponieważ zwiększyła się ekspresja genów kolagenu 1 i fibronektyny, a także obniżyła aktywność metaboliczna bakterii Staphylococcus aureus.