Ślina może być bardzo dobrym źródłem substratów do leków, dzięki którym będzie można zwalczać drobnoustroje – nie tylko te, który znajdują się w jamie ustnej. Zawiera bowiem wiele różnorodnych czynników o charakterze peptydów, o których wiadomo, że wykazują specyficzną aktywność przeciw mikroorganizmom.

Obecnie wiemy, że w ślinie znajduje się ponad 60 różnych związków peptydowych. Część z nich to aktywne metabolicznie enzymy, inne to małe peptydy, a jeszcze inne stanowią grupę dużych białek, które mają zdolność aglutynacji. Do głównych peptydów o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych, które mogą być wykorzystane do produkcji leków, zalicza się defensyny i katelicydyny, a także histatyny. Dużo uwagi poświęca się także lizozymowi i laktoferycynie oraz peroksydazom z klasy oksydoreduktaz. Zainteresowanie budzą też mucyny i cystatyny– duże białka.

Na razie tylko niektóre z czynników przeciwdrobnoustrojowych znajdują zastosowanie kliniczne. Ich zalety to szerokie spektrum działania, szybkość podejmowania akcji, a także niski poziom indukowanej oporności bakteryjnej. Związki te nie pozostają jednak bez wad, ponieważ niektóre z nich wykazują toksyczność ogólnoustrojową lub miejscową, są także wrażliwe na zmianę pH, podatne na proteolizę, a także nie radzą sobie w przypadku, kiedy drobnoustrój wykazuje na nie naturalną odporność. Niemniej jednak, z uwagi na ich potencjał przeciwdrobnoustrojowy i wspomaganie procesu gojenia się ran, a także możliwość wykorzystania w roli biomarkerów i inhibitorów rozwoju nowotworu, są interesującym przedmiotem badań nad potencjalnym ich zastosowaniem w lecznictwie.