Prace związane z założeniem implantów wymagają naruszenia ciągłości różnych tkanek i związane są z powstaniem odkreślonych struktur w tkankach bezpośrednio sąsiadujących z osadzonymi w nich wszczepami. Tkanki okołoimplantowe znajdujące się w kości przyzębia coraz bardziej przyciągają uwagę badaczy i praktyków – podkreślana jest potrzeba opracowania jednolitych opisów anatomicznych w celu zdefiniowania cech tego obszaru. Należy również zunifikować terminologię związaną z tkankami okołoimplantowymi, ponieważ w ciągu kilkudziesięciu lat rozwoju implantologii pojawiło się wiele nowych pojęć określających tkanki i struktury związane z obszarem wokół wszczepu, jak np. szerokość biologiczna, bariery tkanek miękkich wokół implantów, błona śluzowa wokół implantu, tunel śluzówkowy czy fenotyp przyzębia.

Ujednolicenie nazewnictwa jest istotne, ponieważ coraz więcej dowodów wskazuje na istotną współzależności pomiędzy stanem konkretnej tkanki wokół implantu a cechami konstrukcyjnymi samego wszczepu oraz powodzeniem leczenia z wykorzystaniem implantów. Dzięki zunifikowaniu terminologii i definicji lepsza będzie też współpraca między specjalistami z różnych dziedzin stomatologii i protetyki, zaangażowanymi w proces leczenia protetycznego z wykorzystaniem wszczepów dentystycznych.