Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, za kilka lat wynagrodzenie będziemy pobierać w euro. Polacy różnie reagują na czekającą nas zmianę waluty. Nastroje wahają się od skrajnie nieprzychylnych po euforyczne. Przeważa jednak obawa, że po wprowadzeniu euro pogorszy się nasza sytuacja materialna, ponieważ polskie płace nie przystają do średniej wysokości wynagrodzeń europejskich. Pogorszenia sytuacji spodziewa się 53% respondentów, a tylko 29% deklaruje nadzieję na poprawę – tak wygląda sytuacja po ankietowaniu ogółu Polaków.

Lekarze patrzą na włączenie Polski do Wspólnoty Europejskiej nieco inaczej:

• odczuwają polepszenie sytuacji materialnej i poprawę warunków pracy;

• są zadowoleni z ułatwień w podejmowaniu pracy za granicą;

• cenią swobodę poruszania się po Europie;

• nie obawiają się przewidywanego wzrostu cen, aczkolwiek go nie wykluczają, ponieważ wielu z nich przyznaje, że spodziewa się tendencji wzrostowej odnośnie kosztów życia.

- Moim zdaniem [wprowadzenie euro – przyp. red] poprawi relację w poziomie płac lekarzy, a tym samym zatrzyma ich w Polsce. Szkoda, że to już dawno nie stało się za sprawą politycznych decyzji kolejnych rządów. Usługa medyczna będzie droższa, ale za to dostępna i lepszej jakości, podobnie jak to już dziś jest w stomatologii – mówi 29-letni Krzysztof, odbywający specjalizację laryngologiczną na Lubelszczyźnie. Młodzi lekarze nie boją się zmian, jakie niesie wprowadzenie wspólnej waluty.

- Większa przejrzystość cen, jaką niesie euro, to łatwiejszy wybór zagranicznych dostawców i odbiorców – prościej jest porównywać ich oferty, wyrażone w tej samej walucie – wylicza zalety nowej waluty lekarka rodzinna ze Szczytna. - Euro już dawno jest dla polskich przedsiębiorstw walutą kontraktów i płatności, w której mogą być zarówno zaciągane kredyty, jak również emitowane instrumenty dłużne. A praktyka lekarska to przecież przedsiębiorstwo, które ma się rozwijać, z którego mamy dostatnio żyć, spokojnie pracować i leczyć ludzi, i które kiedyś zostawimy w spadku naszym dzieciom, tak jak robili to przez pokolenia nasi koledzy na Zachodzie.

Źródło: „Gazeta Lekarska”