Szyna Michigan, znana również jako szyna relaksacyjna, ma za zadanie redukować bóle mięśniowe poprzez ustalenie pozycji żuchwy w centralnym położeniu. U pacjentów, którzy zmagają się z agresywną formą bruksizmu, dzięki odpowiednim rozłożeniu napięcia, szyna ta zabezpiecza zęby przed ich ścieraniem bądź złamaniem. Stosuje się ją w nocy lub podczas pobudzenia psychomotorycznego.

Szynę Michigan wykonuje się zarówno na górny, jak i na dolny łuk zębowy – w każdym przypadku na cały łuk, przy czym wielu specjalistów twierdzi, że korzystniejsze jest wytwarzanie jedynie na szczękę, ponieważ inaczej ciężko jest uzyskać prowadzenie kłowe.

Powierzchnia okluzyjna szyny relaksacyjnej powinna być płaska. Zapewnia to kontakt wszystkich zębów łuku przeciwstawnego z szyną w zwarciu centrycznym. Natomiast w zwarciu ekscentrycznym dąży się do uzyskania swobody poślizgu żuchwy (około 0,5-0,8 mm) w kontakcie z szyną w kierunku poprzecznym oraz strzałkowym.

Do wykonania szyny Michigan technik dentystyczny może wykorzystywać różne metody laboratoryjne: konwencjonalną w postaci tradycyjnej polimeryzacji (najczęściej wykorzystywana), formowania ciśnieniowego, sypania oraz wtryskowego formowania.