Do najważniejszych elementów narządu żucia, prawidłowo wpływających na mechanizm mowy zalicza się: wargi, łuki zębowe, język, podniebienie twarde i miękkie, mięśnie żucia, staw skroniowo-żuchwowy. Jeśli rozwinie się dysfunkcja któregoś z tych elementów lub pojawi się zaburzenie w prawidłowym przebiegu zjawisk rozwojowo-wzrostowych, może dojść do powstania wady zgryzu, a w dalszej konsekwencji do upośledzenia mowy. Do wad, które mają wpływ na wyrazistość mowy, zalicza się: zgryzy otwarte, przodozgryzy oraz tyłozgryzy z dużym nagryzem poziomym. Skutkiem ich występowania są zniekształcenia głosek przedniojęzykowo-zębowych, zmiana brzmienia głosek lub ich dorsalna wymowa.

Terapia logopedyczna, która towarzyszy leczeniu ortodontycznemu, ma na celu usunięcie takich czynników etiologicznych wad zgryzu, jak: oddychanie przez usta, hipotonia mięśnia okrężnego ust, nieprawidłowa wymowa głosek dentalizowanych (wyrostkowo-zębowych i syczących), tłoczenie języka między zęby podczas połykania. Działania logopedy usprawniają, a także przyspieszają leczenie ortodontyczne. Terapia logopedyczna powinna rozpocząć się w jak najwcześniejszym okresie rozwoju dziecka, ponieważ w miarę upływu lat leczenie staje się trudniejsze.