Po przeanalizowaniu DNA z płytki nazębnej mającej między 42 a 50 tys. lat, naukowcy z University of Adelaide’s Australian Centre for Ancient DNA (ACAD) i Dental School oraz z University of Liverpool w Wielkiej Brytanii uzyskali wiele zaskakujących informacji na temat Neandertalczyków. Okazało się m.in. że wymieniali się oni śliną z przedstawicielami naszego gatunku – przypuszczalnie dochodziło do tego podczas dzielenia się porcją mięsa przy posiłkach lub też podczas wymiany czułości (całowanie się lub uprawianie seksu). Wiadomo też, że u tej części Neandertalczyków, którzy zamieszkiwali okolice jaskini Spy w Belgii, w diecie znajdowało się mięso, dzikie owoce i grzyby, natomiast ich krewniacy z jaskini El Sidrón w Hiszpanii byli głównie wegetarianami i żywili się orzechami, mchem, korą drzew lub grzybami.

W analizowanym DNA znaleziono także fragmenty materiału genetycznego pochodzącego z topoli oraz z pleśni z rodzaju Penicillum. To skłoniło naukowców do wysnucia wniosku, że Neandertalczycy mieli sporą wiedzę medyczną – topola zawiera bowiem działający przeciwgorączkowo, przeciwbólowo i przeciwzapalnie kwas acetylosalicylowy, natomiast w pleśni znajduje się penicylina – składnik antybiotyczny. Przedstawiciele tego dawno wymarłego rodzaju człowiekowatych stosowali wspomniane naturalne środki lecznicze prawdopodobnie do zwalczania pasożytów żołądka, które powodowały biegunki.

Próbka płytki nazębnej była najstarszą z dotychczas przebadanych. Uzyskane dzięki niej informacje powodują, że musimy zmodyfikować nasz dotychczasowy pogląd na to, jak wyglądało życie Neandertalczyków.

Źródło: health.einnews.com