Melatonina jest hormonem wytwarzanym w szyszynce, niewielkim gruczole znajdującym się w międzymózgowiu. Najnowsze odkrycia sugerują, że melatonina może być także syntetyzowana w szpiku kostnym. Wraz z wiekiem może dochodzić do wahań w wytwarzaniu melatoniny. Prowadzi to nie tylko do zmian w dobowym rytmie czuwania i snu w organizmie, ale – jak wykazują wyniki badań – może powodować również modyfikacje w procesach metabolicznych zachodzących w kościach, czego skutkiem może być pojawienie się zmian patologicznych w tkankach przyzębia. Związane jest to z faktem, że melatonina jest substancją o bardzo dużej aktywności biologicznej, głównie działa jako silny przeciwutleniacz. Jest też mocno związana z procesami regeneracyjnymi kości. Wyniki najnowszych badań sugerują, że bierze udział w wytwarzaniu i różnicowaniu się osteoblastów – komórek kościotwórczych. Jest również ważnym modulatorem metabolizmu wapnia i fosforu – dwóch najbardziej istotnych elementów tworzących zrąb szkliwa i kości, oraz działania komórek układu odpornościowego. Ponadto zmniejsza produkcję prostaglandyn.

Z uwagi na tak szerokie spektrum działania, melatonina może stać się istotnym elementem terapii naprawczych stosowanych w periodontologii do odtworzenia kości przyzębia utraconych wskutek chorób jamy ustnej. Potwierdzają to wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach. W badaniach laboratoryjnych wykazano też, że hormon ten może być także istotnym markerem zmian zapalnych tworzących się w przyzębiu wokół implantu. Dzięki wymienionym właściwościom melatonina może stać się motorem napędowym do opracowania nowych metod terapii chorób przyzębia.

Źródło: „Journal of Oral Science and Rehabilitation”