Pacjent wymaga, a stomatolog i technik dentystyczny mają ciężki orzech do zgryzienia: jak zaspokoić wymagania pacjenta lub jak przekonać go do zmiany decyzji, kiedy warunki panujące w obszarze przeznaczonym do protezowania są na tyle trudne, że wymagają zastosowania innych rozwiązań, niż życzyłby sobie tego przyszły użytkownik protez. Takie sytuacje zdarzają się w przypadku zaopatrywania w uzupełnienia osób, u których z powodu zaawansowanych chorób przyzębia konieczna okazała się ekstrakcja wszystkich zębów. Jeśli pacjent nie wyraża zgody na zastosowanie protezy całkowitej, a domaga się wykonania uzupełnienia stałego, odmawiając jednocześnie poddania się np. zabiegom augmentacji, sytuacja wydaje się patowa.

Aby przekonać się, czy istnieje jakakolwiek możliwość wykonania protezy wg życzenia pacjenta, konieczne jest przeanalizowanie:

• cech łuku zębowego

• stanu tkanek miękkich

• możliwości wykonywania zabiegów higienicznych już po założeniu protezy

• przyszłego położenia implantów.

Analizę i planowanie leczenia należy przeprowadzić w oparciu o:

• fotografie i zdjęcia rtg

• wizualizacje przygotowane dzięki odpowiednim programom komputerowym

• procedury set-up, wax-up i mock-up.

Podczas etapu planowania ważnym elementem, który trzeba brać pod uwagę, jest fonetyka. Prawidłowość wymowy kontroluje się podczas przymiarek modeli i protez próbnych.

Źródło: Opracowanie własne