„Pomoc matki – emerytki przy prowadzeniu rodzinnej firmy rodzi obowiązek ubezpieczeń społecznych, nawet jeśli nie jest odpłatna. Z tego powodu pozbawia prawa do pobierania emerytury powiększonej o połowę renty przyznanej z powodu choroby zawodowej” - informuje „Rzeczpospolita” w wydaniu z dnia 11.10.2013 r. To konkluzja płynąca z wyroku Sądu Najwyższego z 24 lipca 2009 r. (IUK 51/09). Wyrok wydany został w sprawie pani stomatolog, która mając nabyte prawa do emerytury, otrzymywała to świadczenie plus połowę renty z tytułu choroby zawodowej. Dentystka pomagała prowadzić synowi gabinet stomatologiczny (czynności niezwiązane z leczeniem pacjentów), przy czym pracę wykonywała za darmo. Syn zgłosił matkę do ubezpieczenia zdrowotnego jako osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Jednak ZUS dopatrzył się nieprawidłowości w tej sytuacji. Powołał się na art. 26 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zgodnie z którym osoba pobierająca emeryturę powiększoną o połowę renty, traci prawo do tego łączenia w razie osiągania jakiegokolwiek przychodu wiążącego się z obowiązkiem ubezpieczenia emerytalnego i rentowego, i zażądał zwrotu nienależnie według niego pobranych świadczeń.

Sprawa trafiła do sądu, gdzie w kolejnych instancjach orzekano na niekorzyść dentystki. „Rzeczpospolita” podaje, że w opinii Sądu Najwyższego „(…) pojęcie przychodów, które skutkują zawieszeniem emerytury powiększonej o połowę renty, należy odnosić do przychodów z działalności gospodarczej, przy której osoba współpracująca świadczy pracę, a nie tych, które osiąga za swoją pracę. Oznacza to, że także darmowa pomoc osoby bliskiej przy prowadzeniu firmy rodzi obowiązek ubezpieczenia społecznego”.

Źródło: „Rzeczpospolita”