W armii brakuje specjalistów, ale dotychczas obowiązujące przepisy nie sprzyjały kształceniu specjalizacyjnemu lekarzy i dentystów w mundurach. Lekarze a jednocześnie zawodowi żołnierze, robiący specjalizacje byli bowiem traktowani tak samo, jak ich nieumundurowani koledzy, a udział w zajęciach wojskowych nie mógł być usprawiedliwieniem nieobecności na zajęciach związanych ze specjalizacja medyczną. Na szczęście przepisy zostały zmodyfikowane – od 28 marca 2013 r. lekarze w mundurach zyskują na zmianach.

Nowela prawa zawarta w rozporządzeniu ministra obrony narodowej wprowadza między innymi:

• Czas kształcenia oraz zasady udziału w zajęciach specjalizacyjnych: specjalizacja może być prowadzona w placówkach utworzonych przez ministra obrony narodowej lub przez niego nadzorowanych. Nadzór nad trybem i sposobem uzyskiwania tytułu specjalisty sprawuje Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia. Istnieje możliwość zlecania przez szefa IWSZ części zadań związanych ze szkoleniem i obsługą specjalizacji lekarzy podmiotowi wybranemu w trybie przepisów o zamówieniach publicznych.

• Zerwanie z absurdem polegającym na tym, że wojskowy lekarz na specjalizację nie mógł przeznaczać całego czasu pracy w szpitalu. Obecnie lekarz wojskowy może odbywać specjalizację w dłuższym czasie niż jego cywilny kolega, ale pod warunkiem, że zrealizuje cały program.

• Możliwość zwalniania żołnierza lekarza uczestniczącego w szkoleniu specjalizacyjnym od zajęć służbowych w jednostce wojskowej.

• Zwolnienie od zajęć służbowych na czas odbywania specjalizacji w wymiarze 24 godzin tygodniowo, ale nie dłużej niż 14 dni roboczych w miesiącu.

Źródło: „Polska Zbrojna”