Ruchome kliniki zdobywają powoli popularność – głównie za sprawą wygody, której doświadczają pacjenci nie mogący z jakichś przyczyn skorzystać z usług medycznych oferowanych w trybie stacjonarnym. Opodatkowanie akcyzą ruchomych klinik, czyli de facto pojazdów medycznych, w których świadczone są usługi zdrowotne przysparza jednak sporo kłopotów. Żeby można było pobrać ów podatek, uregulowana została definicja samochodu osobowego w art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Przepisy wskazują, że samochodami osobowymi są pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 (CN to kod Nomenklatury Scalonej), np. ambulanse. Zatem kluczową rolę w określaniu, czy pojazd podlega pod podatek akcyzowy, stanowi przyporządkowanie go do określonego kodu CN. Ale uwaga: pojazdy mechaniczne specjalnego przeznaczenia stanowią odrębną grupę pojazdów i klasyfikowane są do kodu CN 8705. Te zaś pojazdy nie są wymienione w ustawie o podatku akcyzowym. Od grupy pojazdów zaliczanych do grupy CN 8703 różni je przeznaczenie: nie służą one do przewozu pacjentów, ale do tego, aby przy ich pomocy realizować zadania związane z przeprowadzaniem badań i zabiegów leczniczych.

Do pozycji CN 8705 zalicza się m.in.:

• ruchome kliniki medyczne i stomatologiczne

• ruchome przychodnie rentgenowskie, które wyposażone są w gabinet do badania, ciemnię oraz pełny zestaw sprzętu radiologicznego.

Jeżeli pojazd spełnia kryteria klasyfikacyjne dla umieszczenia go w grupie oznaczonej jako CN 8705, to nie podlega pod opodatkowanie podatkiem akcyzowym.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”