Komisja Stomatologiczna NRL zorganizowała w Warszawie spotkanie Stomatologia 2011. Konferencja upłynęła pod znakiem rozmów na temat:

• współpracy lekarzy stomatologów z lekarzami z różnych dziedzin medycyny ogólnej, m.in. kardiologami, onkologami i lekarzami pierwszego kontaktu w obszarze profilaktyki chorób przyzębia i zębów;

• włączenia do programu nauczania obowiązujących na wydziałach lekarskich zagadnień z dziedziny stomatologii i egzekwowanie tej wiedzy w systemach egzaminacyjnych (LEP).

Ze statystyk wynika, że:

• statystyczny Polak z grupy wiekowej 45-64 lat stracił przeciętnie 20 zębów w ciągu 20-30 lat, zachowując w wieku 65-74 lata średnio 6,6 zęba;

• ponad 40 proc. Polaków w wieku 65-74 lata nie ma już własnych zębów;

• dorosły Polak ma zajęte próchnicą przeciętnie 13 zębów;

• prawie 40 proc. polskich dzieci w wieku 6 lat ma próchnicę zębów: 21,5 proc. w woj. mazowieckim i ponad 70 proc. w województwach dolnośląskim, lubuskim, pomorskim;

• 25 własnych zębów zachował aktywny zawodowo, wykształcony, mieszkający w mieście dorosły Polak urodzony w latach 1966-1975;

• W latach 1995-2010 odsetek dwunastolatków ze zdrowym uzębieniem zwiększył się z 9,5 do 17,1 proc.;

• różnice stanu zdrowia jamy ustnej pomiędzy środowiskiem wiejskim i miejskim ulegają zmniejszeniu.
   

W Polsce brakuje nadal programów, dzięki którym udałoby się poprawić stan zdrowia jamy ustnej mieszkańców naszego kraju. Narodowy Program Zdrowia dopiero od trzeciej edycji (lata 1996-2005) uwzględnia działania związane z zapobieganiem próchnicy i chorobom przyzębia. Początkowo działaniem tym objęte były dzieci, młodzież i kobiety w ciąży. Od 2009 r. do programu badawczego włączono grupę wiekową 65-74 lat. W przygotowaniu jest również program obejmujący dzieci młodsze w Polsce – powinny być nim objęte także maluchy w żłobkach, a jego realizacja powinna opierać się na współpracy z lekarzami rodzinnymi, pediatrami, położnymi, pielęgniarkami i personelem żłobków.

Dzięki danym zebranym w Programie uda się bardziej racjonalnie dobierać metody leczenia. W realizacji właściwego postępowania prewencyjnego oraz zachowawczego konieczna będzie zintegrowana współpraca wymienionych wyżej specjalistów z zakresu medycyny ogólnej i stomatologii. Jest to konieczne i możliwe do osiągnięcia, ponieważ pogłębia się świadomość współzależności pomiędzy chorobami jamy ustnej a występowaniem schorzeń ogólnoustrojowych. Poszerza się też wiedza na ten temat.

Z badań wynika, że 25 proc. Polaków ma zawyżoną wartość wskaźnika CRP, co można wiązać z fatalnym stanem higienicznym jamy ustnej. Inne badania potwierdzają, że bakterie bytujące z jamie ustnej znajdują się też w blaszkach miażdżycowych. Konieczne jest jednak przeprowadzanie dalszych badań, dzięki którym uda się uzyskać odpowiedzi na pytania związane m.in. z tym, czy zależność między chorobami jamy ustnej a incydentami sercowo-naczyniowymi ma charakter odwracalny, czyli czy jeśli poprawi się dbałość o higienę jamy ustnej, pojawi się za tym mniejsza zapadalność na schorzenia układu krążenia.

Źródło: „Służba Zdrowia”