Jeśli dentysta lub inna osoba prowadząca prywatną praktykę medyczną inwestuje w środki trwałe oraz wartości materialne, a chce je potem sprzedać, powinna pamiętać o tym, że:

1. Jeśli wartość początkowa rzeczy zakupionej przekracza 3,5 tys. zł podlega ona pod koszty z prawem do amortyzacji. Od 1.01 2007 r. przepisy zezwalają, by małe firmy oraz osoby fizyczne, które rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej, mogły jednorazowo amortyzować w koszt zakupy inwestycyjne o wartości nie większej niż 50 tys. € (nie dotyczy części nieruchomości ani aut osobowych).
2. Składniki majątku o wartości nie większej niż 1,5 tys. zł, używane krócej niż rok, powinny być wpisane do ewidencji wyposażenia. W przypadku sprzedaży tego składnika majątku należy ustalić przychód lub dochód, zewidencjonować go i opłacić zań podatek.
3. Jeśli stomatolog lub inna osoba z branży medycznej prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, ma prawo do pomniejszenia przychodów ze sprzedaży składników majątku o koszty uzyskania, czyli o zaktualizowaną wartość środka trwałego (różnica między wartością początkową, a sumą dokonanych odpisów). Dochód podlega opodatkowaniu wg. standardowych reguł: albo podatek liniowy, albo wg. rocznej skali podatkowej.
4. Jeśli zbywana jest nieruchomość lub jej część wykorzystywana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, stosuje się zasady obowiązujące przy sprzedaży nieruchomości w obrocie cywilnym, czyli podatek w wysokości 19% dla składników nabytych po 1.01.2007 r. oraz podatek w wysokości 10% od przychodu ze zbycia nieruchomości, jeśli nie upłynęło 5 lat od nabycia, a do sprzedaży doszło do końca minionego roku.
5. Jeśli przed zbyciem rzeczy została ona wycofana z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca od chwili wycofania a zbyciem nie minęło 6 lat, zbycie tej rzeczy podlega pod opodatkowanie podatkiem dochodowym od działalności gospodarczej.
6. Operację zbycia składnika majątku należy wpisać do ewidencji środków trwałych oraz do księgi przychodów.

Źródło: „Gazeta Prawna”