W „Dzienniku Gazecie Prawnej” w wyd. z dn. 6.10.2017 r. ukazał się obszerny tekst rozliczający niedociągnięcia w uchwalonej w czerwcu ustawie, która wprowadziła podwyżki dla służby zdrowia. Autorka zauważa, że „(...) nie gra praktycznie nic”, ponieważ „(...) regulacja, choć weszła w życie w połowie sierpnia, dotyczy lipcowych wzrostów wynagrodzeń. Bez żadnego uzasadnienia łamie więc zasadę niedziałania prawa wstecz”. Kolejne przykłady kiepskiego opracowania przepisów dotyczących podwyżek wynagrodzenia za pracę w służbie zdrowia dotyczą:

• tego, kogo właściwie znowelizowane prawo obejmuje swoim zakresem – użyte zostało bowiem określenie „osoby wykonujące zawód medyczny”, ale nie wiadomo do końca, kogo do tego kręgu zaliczać; bo lekarzy, stomatologów, pielęgniarki i położne – to na pewno, ale co z resztą zawodów, tego już nie wiadomo;

• wyliczeń podwyżek w kolejnych latach – jeśli nie podołają temu programy, osoby odpowiedzialne za wyliczanie wysokości wynagrodzenia będą musiały robić to „na piechotę”;

• nierównego potraktowania różnych zawodów medycznych przy przyznawaniu dodatkowych pieniędzy – najbardziej stracą na tym pielęgniarki i położne.

Niewątpliwym plusem dla czerwcowego aktu prawnego jest to, że jest krótki. Wprowadzeniu podwyżek towarzyszyły też szczytne cele. „Szkoda, że ten popis zwięzłości ustawodawcy nie idzie w parze z jakością przepisów” – czytamy w „DGP”.
Źródło: „DGP”