Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zmian i deformacji narządu żucia, leczenie protetyczne u dzieci powinno rozpocząć się około 3. roku życia, chociaż istnieją przypadki, kiedy podejmuje się je znacznie szybciej.

Nieleczone, wczesne braki zębowe u dzieci są przyczyną negatywnych zmian w narządzie żucia, prowadząc do zaburzeń w jego rozwoju. Najczęstszymi powikłaniami są: wady zgryzu, choroby przyzębia oraz nieprawidłowe funkcjonowanie stawów skroniowo-żuchwowych. Może również dojść do przemieszczenia się zębów w wymiarze pionowym, czyli wydłużenia zębów przeciwstawnych, nie mających podparcia. Dodatkowo u dziecka występują problemy z artykulacją głosek oraz jedzeniem. Przez to trudniej nawiązać mu kontakty z rówieśnikami.

Uważa się, że im dłużej pacjent pozostanie poza opieką specjalisty, tym większe negatywne zmiany zajdą w narządzie żucia. Nasilenie zachodzących zmian pozostaje kwestią indywidualną i zależy od: wieku pacjenta, czasu, który upłynął od utraty zębów do momentu podjęcia leczenia, oraz stanu i liczebności uzębienia.