U dzieci z zespołem Downa notuje się wiele nieprawidłowości anatomicznych i funkcjonalnych w obszarze jamy ustnej, a także w układzie stomatognatycznym, które mają negatywny wpływ na artykulację głosek. Poza nieprawidłowościami w budowie narządów artykulacyjnych (za wysoko umieszczona krtań, obrzęk strun głosowych) notuje się też niewłaściwą ruchomość języka i wiotkość mięśni twarzy. Wiotkość ta powoduje, że szczęki górna i dolna nie pracują prawidłowo. To z kolei przekłada się na zaburzenia z jedzeniem i połykaniem oraz ma negatywny wpływ na wymowę. Artykulacja głosek jest również zakłócona z powodu małych kości szczęk i małych ust.

Z uwagi na liczne nieprawidłowości w budowie i rozwoju dzieci z zespołem Downa wskazane jest wczesne wprowadzanie profilaktyki – także stomatologicznej, obejmującej m.in. staranną higienę jamy ustnej. Dlatego warto, aby jak najszybciej dziecko z tym syndromem znalazło się u stomatologa. Zalecane jest też wczesne wdrożenie edukacji, terapii i ćwiczeń, dzięki którym uzyska się odpowiednią stymulację określonych struktur w jamie ustnej, co korzystnie przełoży się na wymowę dziecka.