Przyczyny wad zgryzu:

• endogenne:
  • dziedziczność,

  • zaburzenia w wydzielaniu wewnętrznym (np. akromegalia – nadmierne wydzielanie hormonu wzrostu),

  • krzywica,
  • odżywianie,
• egzogenne:

  • oddziaływanie szkodliwych czynników na płód,

  • ssanie palca, smoczka lub innych przedmiotów,

  • zaciskanie zębów lub zgrzytanie,

  • nagryzanie lub zaciskanie warg,

  • nieprawidłowe ruchy języka,

  • obgryzanie paznokci, gryzienie przedmiotów do pisania, np. ołówka,

  • nieprawidłowe oddychanie – przez usta,

  • utrata zębów mlecznych lub stałych,

  • urazy zębów, także te uszkadzające zawiązki zębów stałych.

Skutki wad zgryzu:

• próchnica,

• choroby przyzębia,

• rozchwianie i wysuwanie zębów,

• zaburzenia w stawach skroniowo-żuchwowych,

• złe oddychanie (przez usta), a w konsekwencji niewystarczające dotlenianie organizmu, a także chrapanie podczas snu, skłonności do częstych przeziębień,

• zaburzenia w czynności gryzienia, żucia, a w konsekwencji także trawienia,

• wady wymowy,

• nieestetyczny wygląd i związany z tym dyskomfort psychiczny,

• Dziecko powinno pić mleko matki, gdyż podczas ssania ćwiczy narząd żucia.

• Nie powinno nosić smoczka przez cały dzień, a także z nim spać (ruchy szczęk podczas ssania smoczka negatywnie wpływają na rozwój narządu żucia). Gdy skończy roczek, to powinno całkowicie się od niego odzwyczaić.

• Napoje powinno pić z kubeczka, a nie z butelki ze smoczkiem.

• Zanim dziecko skończy roczek, powinno zacząć jeść pokarmy wymagające gryzienia. Trochę później także pokarmy twarde (np. marchew, kalarepę), gdyż one pomagają w wykształceniu nawyku poprawnego żucia.

• Dziecko nie powinno ssać palców, gryźć warg i przedmiotów.

• Nie powinno chodzić z otwartą buzią i oddychać przez usta (czasami, aby to wyeliminować, trzeba udać się do laryngologa).

• Musi dbać o uzębienie (regularnie je szczotkować, leczyć).

• Rodzice powinni pilnować, aby dziecko nie wybiło sobie ząbków lub nie spowodowało urazów szczęk.

• Nie powinno się wyrywać przedwcześnie zębów mlecznych.