Leczenie retencyjne jest etapem kończącym leczenie wady zgryzu. Na tym etapie aparat ortodontyczny korygujący wady zgryzu zostaje zastąpiony aparatami, których zadaniem jest utrwalenie osiągniętych wyników w likwidacji nieprawidłowości zgryzowej.

W leczeniu retencyjnym mogą być stosowane:

• aparaty czynnościowe;

• płyty akrylowe dopasowane do powierzchni podniebiennych zębów górnych oraz płyty przylegające do powierzchni wargowych zębów dolnych (płyta Hawleya) lub płyty retencyjne Shwarza, które stosuje się zaraz po zdjęciu aparatu ortodontycznego;

• retainery – stałe aparaty retencyjne, stosowane w przednim odcinku łuku zębowego dolnego. Stosowane, by zapobiegać stłoczeniom zębów i ich obrotom oraz używane w retencji na zakończenie leczenia diastemy (szpary miedzy zębami);

• uzupełnienia protetyczne – stałe lub ruchome, które oprócz podstawowej funkcji protetycznej przyjmują również funkcję retencyjną;

• pozycjonery – aparaty dwuszczękowe, które obejmują zęby w każdym z łuków zarówno od strony wargowo-policzkowej oraz od strony podniebienno-językowej.

Źródło: Opracowanie własne