Strona główna - portaldentystyczny.pl

Strona główna PacjentWarto wiedziećProfilaktyka
Jak to z fluorem było i jest cz. 3
  • 03-04-2008
 
Fluor to jeden z najaktywniejszych znanych nam pierwiastków. Jest silnym utleniaczem – żadna inna substancja nie da rady wyrugować fluoru z utworzonego związku. Zaletą fluoru jest to, że wzmacnia szkliwo i obniża ryzyko wystąpienia próchnicy. Dzieje się tak, ponieważ fluor, wykazując wysokie powinowactwo do związków zawierających wapń, szybko wiąże się z nimi. W naszych organizmach najwięcej wapnia mamy w kościach i zębach. I z tymi tkankami najszybciej wiąże się fluor. Jeśli pierwiastek po podaniu nie zostanie natychmiast wydalony, większa jego część wędruje do kości lub zębów.
Głównym składnikiem szkliwa są dihydroksyapatyty, zawierające grupy hydroksylowe. Silnie reaktywne jony fluoru, kiedy znajdą się w pobliżu szkliwa, wypierają z hydroksyapatytów grupy hydroksylowe i wbudowują się w ich miejsce. Powstały związek jest dużo odporniejszy na działanie kwasów wydzielanych przez bakterie próchnicy. Ponadto aniony fluoru biorą udział w remineralizacji szkliwa, działając jako katalizatory gospodarki wapniowo – fosforanowej w procesach odbudowy tkanek zęba.

Nadmiar fluoru może być bardzo szkodliwy: powoduje fluorozę, czyli powstanie przebarwień na zębach; przyczynia się też do chorób układu kostno – ruchowego.
W przypadku fluorozy, nadmiar fluoru powoduje zaburzenie delikatnej równowagi biochemicznej, jaka istnieje w miejscu tworzenia się nowych zębów. W procesie tworzenia zębów biorą udział białka zwane amelogeninami. Te drobnocząsteczkowe struktury nadzorują tworzenie i odkładanie we właściwych miejscach dihydroksyapatytów. W miarę postępu procesu formowania się zęba, amelogeniny są usuwane ze zrębu zęba i rozkładane. Nadmiar fluoru zaburza cykl usuwania białek z rozwijającego się zęba. Nieusunięte amelogeniny zalegają w zębie, a kiedy już go opuszczą, zostaje po nich pusta przestrzeń. Tworzą się wówczas przebarwienia na zębach, które widać gołym okiem, ponieważ inaczej załamuje się na nich światło. Miejsca nie wypełnione prawidłowo hydroksyapatytami są słabsze, co odbija się niekorzystnie na wytrzymałości całego zęba.

Źródło: „Świat Nauki”
 
Inne wiadomosci w kategorii
Komentarze
 
W chwili obecnej nie dysponujemy żadnymi komentarzami.
 
 

LOGOWANIE

Pierwszy raz w portalu?
Zarejestruj się Jak korzystać

Wyszukiwarka gabinetów

 
 
 
 

Newsletter

Dodaj swój adres e-mail aby otrzymywać bieżące informacje

Ankieta

Czy w codziennej higienie jamy ustnej używasz płukanki do ust ?

  • Tak
  • Nie
Kanały
informacyjne RSS
Subskrybuj RSS
Realizacja: Ideo Powered by: Edito CMS