Nic nie zastąpi własnych zębów. Zdarza się jednak, że korzenie zębowe są w tak złym stanie, że nie da się na nich odbudować np. porcelanowego zęba. Kiedy traci się ząb, lukę należy jak najszybciej wypełnić – po to, by sąsiednie zęby nie rozsuwały się, nie wykrzywiały lub nie zmieniały ustawienia względem właściwej osi osadzenia w szczękach. Systemów protezowania jest sporo, ale idealnym rozwiązaniem wydają się implanty. Najczęstszymi wadami innych sposobów wypełniania luk są:

• mała wygoda używania – skarżą się na nią użytkownicy protez ruchomych: uzupełnienia trzeba wyjmować po każdym posiłku i czyścić szczoteczką i pastą, oraz płukać specjalnym płynem; pojawiają się zaburzenia smaku, skuteczność żucia jest ograniczona – kęsy nie są dostatecznie rozdrabniane, co może prowadzić do zaburzeń jelitowo – żołądkowych, istnieje czasem konieczność stosowania kleju umocowującego protezę w ustach;

• negatywny wpływ na stan kości szczęki i żuchwy – długoletnie noszenie ruchomych uzupełnień prowadzi do zaniku struktur kostnych, co skutkuje starczym wyglądem twarzy;

• konieczność naruszania struktury często zdrowych zębów – w przypadku osadzania mostu konieczne jest oszlifowanie zębów sąsiadujących z luką; może to w przyszłości spowodować powikłania ze strony oszlifowanych zębów.

Implanty pozbawione są niewygody noszenia, a ich założenie nie narusza w żaden sposób struktury zębów sąsiadujących z wypełnianą luką. Największą zaletą implantów jest zaś, że odtwarzają ząb lub zęby nie tylko pod względem estetycznym, ale i funkcjonalnym.

Źródło: „Żyjmy dłużej”