Pacjent
- Warto wiedzieć
- Coś na ząb
- Wybielanie zębów
- Choroby i leczenie
- Estetyka
- Higiena
- Ciekawostki ...
- Dowiedz się jak...
- Forum
- Baza gabinetów
- Pytania do ekspertów
- Subskrypcja
- Ogłoszenia - Pacjent
- Partnerzy portalu
- Tagi
- Bruksizm
- Ciąża a zęby
- Dental TV
- Kamień nazębny
- Korony
- Leczenie kanałowe
- Licówki
- Mosty
- Strach przed dentystą
- Vademecum Pacjenta
- Zęby mądrości
- Znieczulenia
- 04-04-2010
Implantologia – dziedzina stomatologii zajmująca się odbudową uzębienia za pomocą elementów wszczepianych w jamę ustną.
Implant (nazwa polska: wszczep stomatologiczny) – element wszczepiony w jamę ustną (najczęściej w kość zębodołową) i zastępujący korzeń zęba.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu implantologia była rzadko stosowana w stomatologii ze względu na częste powikłania i krótki okres używania wszczepów. Obecnie jest dziedziną rozwijającą się bardzo szybko. Dzięki postępom nauki, badaniom i zastosowaniu nowych materiałów w 90% przypadków leczenie tą metodą jest skuteczne. Dlatego też jest bardziej popularne niż tradycyjne leczenie protetyczne. Niestety jednak jest od niego droższe.
Leczenie implantologiczne powinno być przeprowadzane przy współpracy stomatologa chirurga z protetykiem lub przez jedną osobę wyszkoloną w tych dwóch dziedzinach.
Implanty stosowane są, gdy brak jest zębów, na których można osadzać protezy. Zastępują więc korzenie i stanowią połączenie zębów sztucznych z kością.
Mogą służyć jako:
- uzupełnienie pojedynczych zębów,
- filar do koron, mostów, protez częściowych lub całkowitych,
- poprawa stabilności protez.
Stanowią także podstawę w leczeniu przypadków zaniku kości zębodołowej.
Ilość wszczepionych implantów nie musi być równa liczbie brakujących zębów. W przypadku braku jednego zęba wszczepia się jeden implant, jednak przy większych brakach liczba implantów jest z reguły mniejsza od liczby brakujących zębów (np. 6 implantów w bezzębnej szczęce).
Implantologia wykorzystuje następujące materiały:
- tytan – najlepszy i dlatego najczęściej stosowany,
- stopy tytanu,
- stopy złota,
- stopychromokobaltowe,
- ceramikę (np. szkło ceramiczne).
Materiały te są stosowane w implantologii ze względu na swoją biokompatybilność, czyli tolerancję tkanek organizmu, który nie traktuje ich jak ciał obcych i dlatego nie uruchamia systemu obronnego, który odrzuca obce elementy. Dzięki temu możliwa jest integracja kostna (osseointegracja), czyli całkowite zrośnięcie się kości z implantem, które następuje po kilku miesiącach od jego umieszczenia w kości.
Bardzo ważna jest również odporność tych materiałów na obciążenia.
Źródło: Opracowanie własne