Osoby starsze narażone są na wiele patologii w jamie ustnej. Mogą doświadczać recesji dziąseł, w wyniku czego odsłonięte zostają szyjka zębowa i powierzchnia korzenia; są też bardzo narażone na działanie bakterii próchnicotwórczych, szczególnie w sytuacji, kiedy warunki biochemiczne panujące w jamie ustnej ulegają zmianie.

Główne zagrożenie dla równowagi panującej w obszarze oralnym u osoby starszej stanowi zmniejszenie wydzielania śliny. Zjawisko często występuje w geriatrii, a jego konsekwencją jest wrażenie suchości w jamie ustnej. Spowodowane może to być czynnikami fizjologicznymi – zanikiem miąższu ślinianek, działaniem hormonów, a także brakiem stymulacji ślinianek. Na wydzielanie śliny wpływ mają też różne patologiczne stany ogólnoustrojowe, takie jak między innymi odwodnienie, cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, a także regularne przyjmowanie niektórych leków.

Przy niedoborze śliny w jamie ustnej pojawia się kwaśne środowisko, które sprzyja rozwojowi próchnicy. Również śluzówka jamy ustnej jest bardziej narażona na uszkodzenia i na pogorszenie ochrony odpornościowej z uwagi na zmniejszenie zawartych w ślinie ilości immunoglobulin, jak również w wyniku spadku poziomu lizozymu i mucyny.