Wybielanie zębów staje się tak powszechne, jak regularne wizyty u stomatologa w celu skontrolowania zdrowia zębów. Nie dziwi już fakt, że wielu ludzi decyduje się na rozjaśnienie barwy zębów przed ważnym życiowym wydarzeniem (np. ślub) lub z powodu awansu. Białe zęby stają się wizytówką posiadacza; tak samo ważną jak zęby zdrowe.

Wybielanie zębów pozwala na:

• usunięcie brzydkich nalotów z kawy, herbaty, tytoniu;

• wyrównanie kolorytu uzębienia przebarwionego na skutek leczenia kanałowego czy stosowania niektórych leków albo chemioterapii;

• zniwelowanie różnic w barwie zębów z martwą miazgą;

• stonowanie przebarwień spowodowanych fluorozą.

Metody wybielania zębów:

1. Wykonywane samodzielnie przez pacjenta:

• Stosowanie ogólnodostępnych preparatów wybielających: past, płynów, środków ściernych.

• Metoda nakładkowa – konieczna jest wizyta u stomatologa, który wręczy pacjentowi specjalnie wykonaną przez technika dentystycznego nakładkę na zęby oraz preparat wybielający i strzykawkę do aplikacji specyfiku. Nakładkę zakłada się codziennie przez ok. 14 dni na kilka godzin (minimum 4, a najlepiej na noc). Stopień wybielania jest stale kontrolowany przez dentystę, który może zmodyfikować czas stosowania nakładki.

2. Wybielanie specjalistyczne – wykonywane tylko u stomatologa. Trwa krótko – zazwyczaj jest to jednorazowy zabieg. Zęby są pokrywane preparatem zawierającym 35% nadtlenek wodoru lub nadtlenek mocznika i naświetlane przez ok. 30- 40 minut światłem halogenowym lub ultrafioletowym. Dziąsła są pokrywane substancją ochronną – by uniknąć ewentualnych podrażnień spowodowanych działaniem światła lub substancji wybielającej. Bezpośrednio po zabiegu (ok. 7 dni) nie należy spożywać pokarmów silnie barwiących; należy też unikać palenia. Wyeliminowanie używek pozwala cieszyć się białym uśmiechem przez ok. 3 lata.

Powikłania po wybielaniu dotyczą głównie metody nakładkowej i zębów żywych. Są to:

• samoistne bóle zębów

• nadwrażliwość na zimno/ciepło

• podrażnienia dziąseł

• nieodwracalne uszkodzenia miazgi zęba.

Źródło: „Przegląd Koniński”