„Pies, jak każdy ssak zmienia zęby. Okres ich wymiany rozpoczyna się na początku czwartego miesiąca życia i trwa do końca szóstego. Pies, który skończył sześć miesięcy powinien mieć więc pełen garnitur stałych zębów (w jamie ustnej psa znajdziemy 42 zęby, czyli o dziesięć więcej niż u siebie). Mają mu one wystarczyć do końca życia” - wyjaśnia Paweł Radwan, lekarz weterynarii. Jednak niewielu właścicieli dba o uzębienie swojego czworonożnego przyjaciela. Tymczasem psa można przyzwyczaić do zabiegów higieny jamy ustnej – pod warunkiem, że naukę rozpocznie się w wieku szczenięcym pupila i potraktuje jak dobrą zabawę – z bardzo pozytywnym skutkiem w postaci zdrowych zębów. U psa, podobnie jak u człowieka, na zębach zbiera się osad i płytka bakteryjna. Nieusuwane – przekształcają się w kamień nazębny, który prowadzi z czasem do uszkodzeń tkanek przyzębia, pojawienia się nieprzyjemnego zapachu z pyska i rozwoju bolesnych ropni – również w zatokach.

Psu powinno się oczyszczać uzębienie 1 – 2 razy w tygodniu, używając do tego specjalnych szczoteczek (najlepiej sprawdzają się modele nakładane na palec) i przeznaczonych dla zwierząt past do zębów (ludzkie się nie nadają – są za ostre w smaku, a i pachną psu podejrzanie). Zabieg oczywiście powinien kojarzyć się pupilowi z przyjemnością i atrakcyjnymi (z psiego punktu widzenia) nagrodami. Produkty do higieny psiego uzębienia można kupić w sklepach zoologicznych lub w lecznicach dla zwierząt.

Jeśli systematyczne oczyszczanie zębów pupila nie wchodzi w grę, pozostaje powtarzana co jakiś czas sanacja jamy ustnej, „(...)polegająca na ultradźwiękowym usuwaniu osadów, polerowaniu szkliwa, leczeniu stanów zapalnych przyzębia. Wszystkie te zabiegi przeprowadzane są przez lekarza, w znieczuleniu ogólnym. Nie jest to metoda, którą możemy stosować permanentnie; przede wszystkim dlatego, że każde znieczulenie ogólne jest pewnym wyzwaniem, nawet u najzdrowszego pacjenta” - wyjaśnia P. Radwan.

Zdrowe zęby stałe czworonoga zapewni też dieta nie zwierająca cukrów – próchnica atakuje szkliwo psich zębów głównie dzięki opiekunom, którzy dzielą się z psem nawet słodyczami.

Źródło: „Dziennik Polski”