Pasta do zębów musi być dobrana właściwie do potrzeb uzębienia. Szczotkowanie zębów produktem wybranym przypadkowo lub tylko dlatego, że aktualnie jest reklamowany, może przynieść więcej szkody niż pożytku.

Pasty do zębów można zakwalifikować do jednej z grup:

Wybielające – są coraz popularniejsze, ponieważ moda na biały uśmiech trwa. Jednak żadna pasta wybielająca nie działa na zębinę. Wszystkie likwidują jedynie powierzchniowe przebarwienia zębów. Usuwanie nalotu odbywa się w sposób:

• mechaniczny – dzięki zawartości drobinek ściernych: różnokształtnych granulek czy kuleczek; tak działa większość past wybielających;

• chemiczny – w ten sposób działają jedynie nieliczne produkty z segmentu past wybielających:

  - zawierające składniki enzymatyczne, np.: pasta Yotuel - zawiera enzym papainę, który rozluźnia osad nazębny i kamień, ułatwiając jego usunięcie; pasta BlanX – produkt z wyciągiem z porostu islandzkiego;

  - zawierające enzymy i składniki o działaniu ściernym, np. pasta Rembrandt z kombinacją enzymów naturalnych skrywanych pod nazwą formuły Cytroxain oraz składniki ścierne Alumisil

  - wykorzystujące naturalne ekstrakty roślinne o działaniu wybielającym oraz sodę oczyszczoną, np. pasty wybielające Colgate lub Blend-a-Med.

Opóźniające starzenie zębów i do czyszczenia protez - to produkty, które dzięki zawartości minerałów wspomagają odbudowę szkliwa i zatrzymują urodę oraz zdrowie uzębienia na dłużej.

• Colgate Time Control, Colgate Herbal Propolis, Sensodyne Total Care i Rembrandt Stain Defying z dodatkiem silnego antyutleniacza - witaminy E, która wzmacnia kondycję dziąseł i zapobiega ich cofaniu się.

• Produkty do czyszczenia protez zawierające składniki ścierne i czyszczące, które skutecznie usuwają osad nazębny, a jednocześnie nie niszczą i nie rysują sztucznego szkliwa oraz likwidują bakterie. Zwykłe pasty nie nadają się do czyszczenia protez – mogą zniszczyć sztuczną powierzchnię trzecich zębów.

Na paradontozę – większość z tych produktów zawiera składniki wspomagające leczenie stanów zapalnych oraz regenerację tkanek, a także likwidujące patogenną mikroflorę. Pasty te mogą zawierać:

• wyciągi ziołowe z rumianku, szałwii (Vademecum); eukaliptusa, anyżu, mirry (Aquafersh Herbal); jeżówki, ratanii (Paradontax); melisy, rozmarynu, oczaru (Biodent); aloesu i arniki (Aloe Vera);

• substancje bakteriobójcze – np. chlorheksydynę lub metronidazol – ich dodawanie do past budzi jednak kontrowersje, ponieważ są to silnie działające substancje, których stosowanie powinien kontrolować lekarz;

• uśmierzające podrażnienia i przyspieszające gojenie np. alantoinę;

• składniki o działaniu ściągającym i hamującym krwawienie, np. mleczan glinu w pastach Lacalut;

• substancje o działaniu regenerującym i odmładzającym, np. koenzym Q w pastach Sensilab, Q10 Sensitive lub Zymbion.

Do zębów wrażliwych – zawierają składniki likwidujące przyczynę nadwrażliwości zębów. Substancjami aktywnymi mogą być:

• chlorek strontu – obecny w paście Sensodyne C, który wnika w szkliwo i zamyka otwarte kanaliki zębinowe;

• chlorek lub azotan potasu - jonowo hamują przewodnictwo w kanalikach, blokując tym samym przewodnictwo nerwowe; składniki te zawarte są w większości past do zębów wrażliwych;

• hydroksyapatyt, który zamyka kanaliki zębinowe – zawarto go w paście Oral-B-Sensitive;

• aminofluorki występujące w nieco większym niż zazwyczaj stężeniu – rozwiązanie to, wraz z obniżeniem ilości substancji ściernych w produkcie, stosowane jest w paście Elmex Sensitive Plus.

Do zadań specjalnych -

• dla stosujących homeopatię – pasta Elmex bez zawartości olejków aromatycznych i mentolu

• dla osób noszących aparaty ortodontyczne stałe – pasty z serii Ortho Salvia Dental, dostępne w 4 wariantach, do stosowania: rano, wieczorem, w podróży i po zdjęciu aparatu stałego a podczas noszenia retainera, czyli aparatu wspomagającego utrzymanie efektów leczenia ortodontycznego;

• dla palaczy – pasta Email Diamant Fumeurs z aromatyczną kompozycją z przewagą mięty;

• dla chorych na kserostomię czyli suchość jamy ustnej – pasta Biotene.

Dla dzieci – produkty przygotowane dla specjalnego (ze względu na wiek, posiadane umiejętności oraz różnice w budowie zębów mlecznych i stałych) segmentu odbiorców. Pasty dla dzieci zawierają:

• mniej fluoru niż produkty dla dorosłych (dla dzieci w wieku 2 – 4 lat powinno go być ok. 250 – 500 ppm; dla 5 – 7-letnich ok. 1000 ppm), lub nie zawierają fluoru wcale – np. Nenedent dla niemowląt;

• łagodniejszy smak niż produkty dla dorosłych, lub smak i zapach niezachęcający do połykania produktu (taką strategię wybrali producenci past Elmex);

• opakowanie i konsystencję atrakcyjną dla tej grupy użytkowników.

Do codziennego używania – pasty te powinny: czyścić i ścierać osad nazębny, likwidować bakterie, odświeżać oddech, zapewniać długotrwałą ochronę przed próchnicą. Ważne, by składniki czyszczące miały owalny kształt i wielkość kilku mikrometrów - by podczas szczotkowanie nie rysowały szkliwa. Pasty posiadają na opakowaniu wskaźnik ścieralności RDA. Należy sprawdzić jego wartość: wysoka, bo ponad 100 oznacza, iż pasta należy do rodzaju wysokościernych i nie powinny jej stosować osoby z wrażliwymi zębami lub stanami zapalnymi dziąseł. Dość często zdarza się, że producenci nie umieszczają na opakowaniach past informacji o wysokości RDA, szczególnie wtedy, gdy przekracza on wartość 100. Dlatego osoby o wrażliwych zębach powinny ostrożnie dobierać produkty dla siebie.

Źródło: „Żyjmy dłużej”