Osteointegracja, czyli łączenie się implantów z kością przyzębia, to proces, który wymaga czasu i odpowiednich warunków. A także dbania o higienę jamy ustnej, gdyż bakterie mogą tworzyć biofilm na powierzchni implantu, co może prowadzić do periimplantitis, czyli zapalenia tkanek wokół wszczepu. Z kolei zakażenia bakteryjne mogą opóźnić lub nawet całkowicie uniemożliwić osteointegrację.

Przyczyną niepowodzenia w procesie integrowania się implantu z tkankami może być także nieodpowiednia dieta – niedostarczająca odpowiedniej ilości składników odżywczych i regulatorowych, które są niezbędne do wytwarzania komórek i tkanek służących zintegrowaniu wszczepu z ciałem. Niedobory żywieniowe – witamin (zwłaszcza witaminy D) i minerałów (takich jak wapń, fosfor, magnez) – mogą prowadzić do osłabienia procesów regeneracji kości, co zwiększa ryzyko niepowodzenia osteointegracji. Witamina D jest bowiem niezbędna do wchłaniania wapnia z pożywienia, a wapń, magnez i fosfor stanowią z kolei podstawowe składniki budujące strukturę mineralną kości. Fosfor jest ponadto niezbędny do wytwarzania energii potrzebnej do osteointegracji, a wapń i magnez są konieczne dla działania enzymów zaangażowanych pośrednio lub bezpośrednio w ten proces.