Ślina to jeden z najpotężniejszych sprzymierzeńców w walce z próchnicą. Jej korzystne działanie wynika z:

• nasycenia związkami wapnia, fluoru, fosforu i soli mineralnych, które zawieszone w płynnej bazie stanowią doskonałą ochronę śluzówki jamy ustnej;

• docierania do wszystkich zakamarków wnętrza ust, omywania zębów z każdej strony i wypłukiwania resztek pokarmowych ze szczelin;

• zwartości składników bakteriobójczych i przyspieszających gojenie się ran (mucyna, lizozym, histatyna i inne białka).

Zaburzenie lub zablokowanie wydzielania śliny, spowodowane urazem, przyjmowaniem lekarstw, schorzeniami ślinianek lub stresem, może w krótkim czasie spowodować katastrofalne zmiany w jamie ustnej. Na śluzówce wnętrza ust, atakowanej przez bakterie i inne mikroorganizmy, może dojść do szybkiego rozwoju stanów zapalnych i trudno gojących się uszkodzeń, a nieomywane śliną szkliwo błyskawicznie pokryje się nalotem bakteryjnym i twardniejącą płytką nazębną. To z kolei doprowadzi do gwałtownego rozwoju próchnicy i chorób przyzębia.

Po posiłkach w ustach następuje zmiana pH – środowisko staje się bardziej kwaśne, co sprzyja działaniu bakterii próchnicy. Zadaniem śliny jest m.in. naprawa mikrouszkodzeń wywołanych przez kwasy bakteryjne oraz wymywanie resztek pokarmowych spomiędzy zębów. Kiedy pozostałości po posiłku zostaną już usunięte z zębów i dziąseł, ślina stabilizuje środowisko wnętrza ust i działa bakteriobójczo. Częste posiłki nie sprzyjają leczniczemu działaniu śliny. Dlatego, by jak najszybciej usunąć z wnętrza ust organiczne resztki, przywrócić właściwe pH w jamie ustnej i wzmóc wydzielanie śliny, konieczne jest czyszczenie zębów po każdym posiłku lub żucie gumy bezcukrowej. Obfite wydzielanie śliny i czyste zęby to gwaranty skuteczniej ochrony przeciwpróchniczej.

Źródło: „Polska Głos Wielkopolski”