Ząbkowanie jest procesem o niezwykłej złożoności, którego prawidłowy przebieg uwarunkowany jest wieloma czynnikami: genetycznymi, środowiskowymi a także epigenetycznymi. Niezależnie od tego, czy dotyczy zębów mlecznych czy zębów stałych, zawsze ma trzy główne fazy i polega na przemieszczaniu się zęba z miejsca rozwoju w kości do jamy ustnej i osiągnięcia charakterystycznej dla danego zęba wielkości oraz pozycji w łuku zębowym.

W procesie wyrzynania się zębów wyróżnia się następujące fazy główne:

• przederupcyjną – formowana tutaj jest całkowicie korona zęba i początkowa część korzenia; ząb ustawia się koroną w kierunku wyrzynania się; dochodzi do wzrostu odśrodkowego, gdzie powiększa się jedna część zęba, natomiast pozostałe części nie ulegają zmianom;

• funkcjonalno-erupcyjna – korona zęba zmienia swoje ułożenie z wewnątrzkostnego na zewnątrzkostne; tworzy się tutaj korzeń zęba, a kość wyrostka zębodołowego ulega rozbudowie; formują się także zębodoły i struktury przyzębia bezpośrednio sąsiadujące z zębem (ozębna i dziąsło);

• poerupcyjna (zwana też funkcjonalną) – dochodzi tutaj do pełnego ukształtowania korzenia zęba i zamknięcia otworu wierzchołkowego oraz zakończenia czynnego wyrastania zęba ponad dziąsło.