Strach przed dentystą może sprawić, że uciekniemy z fotela nawet z koferdamem w buzi. Dentofobia może sparaliżować tak, że najśmieszniejsze filmy oglądane u dentysty nie skłonią pacjenta do otwarcia buzi.

Ponieważ wg filozofów jesteśmy niewolnikami naszych lęków, warto samodzielnie zadbać o uporanie się ze strachem, który odbiera piękny uśmiech. Sposobów jest wiele:

• Nazwij wroga po imieniu i wyciągnij go na światło dzienne – nie ma sensu udawać, że się nie boisz, kiedy tak naprawdę ze strachu czujesz się sparaliżowany. Lęk przed dentystą lub leczeniem stomatologicznym trzeba nazwać i precyzyjnie określić, czego tak naprawdę się boisz. Bo jeśli dentysty – można go zmienić; jeśli bólu – są znieczulenia; jeśli borowania – to dawno nie byłaś/eś na leczeniu zębów i nie znasz możliwości współczesnego sprzętu.

• Przestaw tok myślenia – na taki, w którym chodzenie do dentysty jawi się jako zdrowy nawyk a nie traumatyczna konieczność.

• Przestać rozmawiać o stresie i strachu przed dentystą w gronie tych, którzy także się boją. Szczególnie przestrzegaj tej zasady, jeśli to dziecko u stomatologa ma problem z opanowaniem lęku, a przysłuchuje się rozmowom dorosłych na temat borowania czy ekstrakcji zębów.

• Porozmawiaj o swoim strachu z dentystą – powinien wiedzieć, że się boisz. Wtedy będzie ci mógł skuteczniej pomóc.

• Zyskaj kontrolę nad przebiegiem leczenia – umów się ze stomatologiem na sygnał, który spowoduje, że dentysta przerwie czasowo zabieg. To da ci kilka sekund na wytchnienie od stresującego borowania czy szlifowania zębów.