Osoba, która w nocy chrapie, z całą pewnością jest mocno uciążliwa dla otoczenia. Chrapanie nie jest jednak obarczone tak wysokim ryzykiem poważanych komplikacji zdrowotnych, jak obturacyjny bezdech senny. Przypadłość tę oznacza się skrótem OSA (z ang. obstructive sleep apnea), a jej występowanie jest związane m.in. z wadami zgryzu i deformacją kształtu łuku zębowego. OSA polega na tym, że podczas snu dochodzi wielokrotnie do zatrzymania oddechu. Zjawisko to generuje niebezpieczeństwo niedosypiania, zwiększa senność w dzień i pogarsza jakość życia. Jak podają naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, na OSA cierpi ok. 9-26 proc. populacji osób dorosłych, a częstość występowania tej przypadłości skorelowana jest z występowaniem nadwagi i otyłości. A to oznacza, że OSA będzie coraz częstsza – ponieważ szacunki wskazują na lawinowy wzrost liczby ludzi z nadwagą lub otyłych.

Celem leczenia przy obturacyjnym bezdechu sennym jest zawsze zachowanie drożności dróg oddechowych i rytmicznego oddychania. Jak zauważono, wady zgryzu i deformacje szczęk, poza tym, że negatywnie działają na zdrowie jamy ustnej, to mają także duży wpływ na powstawanie OSA. Jak wynika z pracy opublikowanej w „Journal of Oral and Maxillofacial Surgery”, po przeprowadzeniu zabiegu korekcji kształtu szczęki u pacjentów z BMI powyżej 30, nastąpiła zdecydowana poprawa jakości życia tych ludzi. Aż ponad 9 na 10 operowanych potwierdziło, że znikła dokuczliwa senność w ciągu dnia. Poprawa była odczuwana przynajmniej rok po zabiegu.

W badaniu tym potwierdzono, że OSA ma negatywny wpływ na jakość życia, ale też znacząca poprawa tej jakości po korekcie wady zgryzu pokazuje, jak silny wpływ na zdrowie i samopoczucie ma prawidłowy kształt szczęk i łuków zębowych.