Zawarty w tytule fragment dziecięcej piosenki nie oddaje prawdy. Bo jest dokładnie odwrotnie: dzieci jeszcze nie zdają sobie sprawy z wagi zdrowia jamy ustnej dla całego organizmu, natomiast osoby dorosłe zagadnienie to bagatelizują. Zapominają przede wszystkim o tym, że próchnica to choroba wysoce zakaźna – podobnie, jak katar. Polacy okazują się bardzo liberalni, jeśli chodzi o troskę o zdrowie zębów. W porównaniu do ustaleń z 1993 r. wprowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), w zębach polskich dzieci jest zdecydowanie za dużo ubytków. Wg WHO u 18-latków dopuszcza się 1 dziurkę w stałym zębie, u nas tolerujemy 4 ubytki. Dopiero przy 5. mówimy o próchnicy. Zaledwie 70 proc. 18-latków ma pełne uzębienie, a wg WHO – powinno to być 100 proc. młodych ludzi. Pomimo wyraźnych zaleceń, aby dbać o zęby przed zajściem w ciążę, u 70 proc. przyszłych mam stwierdzono w tym roku próchnicę. To poważny problem, ponieważ bakterie pochodzące z dziurawych zębów matki przekazują swoim nienarodzonym dzieciom. Kiedy malec przyjdzie na świat, próchnica obejmie za kilka miesięcy zęby mleczne, a następnie przeniesie się na zęby stałe. Niewielu chodzi też z dzieckiem już w pierwszym roku życia do dentysty na wizytę kontrolną i zaledwie 30 proc. pediatrów – najczęściej dopiero przy ostrych dolegliwościach – kieruje malca do stomatologa. Szkoda, bo profilaktyka jest najważniejsza i mogłaby uchronić przed niejedną nieprzyjemną interwencją stomatologiczną.
Pacjenci często też nie wiedzą (a dentyści nie zawsze to robią), że stomatolog podczas wizyty powinien także skontrolować węzły chłonne, ewentualne asymetrie w twarzy – ponieważ zmiany patologiczne w jamie ustnej mogą być symptomem choroby cukrzycowej lub nowotworowej.

Źródło: „Gazeta Farmaceutyczna”