Choroba refluksowa objawia się pieczeniem w przełyku, tzw. zgagą. To rezultat cofania się treści pokarmowej poza worek żołądkowy. Treść ma wybitnie kwaśny charakter – wynika to z zawartości kwasu solnego znajdującego się w soku żołądkowym. I źle wpływa na zęby. Cofająca się treść ma bowiem pH ok. 2,0. Powoduje to obniżenie pH śliny, które normalnie powinno wynosić ok. 7,2. Spadek wartości pH do 5,5 sprawia, że szkliwo zaczyna mięknąć i pojawiają się na nim uszkodzenia o charakterze erozyjnym. Kwasy mogą spowodować też suchość w jamie ustnej, a co za tym idzie: zwiększyć podatność śluzówki na zranienie lub atak drobnoustrojów. Choroba refluksowa wywołuje też nieprzyjemny zapach z ust,, a w niektórych przypadkach – ślinotok zamiast suchości.

Im silniejszy refluks, tym więcej kwasów trafia do jamy ustnej i tym większe ryzyko podrażnienia śluzówki oraz uszkodzenia zębów. Schorzenie to trzeba leczyć, ponieważ zaniedbanie terapii może doprowadzić do trwałego uszkodzenia tkanek przełyku i przyczynić się do rozwoju nowotworu tego odcinka przewodu pokarmowego.

A jak doraźnie ratować tkanki jamy ustnej przed szkodliwym wpływem kwasów?

• Nie szczotkować zębów nawet przez godzinę od chwili wystąpienia refluksu.

• Po każdym epizodzie cofnięcia się kwaśnej treści, przepłukać jamę ustną czystą, niegazowaną wodą.

• Płukać jamę ustną wywarem z siemienia lnianego.

• W razie suchości w jamie ustnej, stosować bezcukrowe gumy do żucia, które pobudzą ślinianki do pracy.

• Szczotkować zęby tylko miękką szczoteczką i pastą o bardzo niskim stopniu ścieralności.

• Wyeliminować z menu pikantne i kwaśne potrawy.

• Systematycznie odwiedzać dentystę – raz na kilka miesięcy i niezwłocznie leczyć uszkodzenia zębów wywołane przez refluks.

Leczenie stomatologiczne powinno być prowadzone równolegle do terapii u gastroenterologa.

Źródło: „Polska Gazeta Wrocławska”