Pacjent
- Warto wiedzieć
- Coś na ząb
- Wybielanie zębów
- Choroby i leczenie
- Estetyka
- Higiena
- Ciekawostki ...
- Dowiedz się jak...
- Forum
- Baza gabinetów
- Pytania do ekspertów
- Subskrypcja
- Ogłoszenia - Pacjent
- Partnerzy portalu
- Tagi
- Bruksizm
- Ciąża a zęby
- Dental TV
- Kamień nazębny
- Korony
- Leczenie kanałowe
- Licówki
- Mosty
- Strach przed dentystą
- Vademecum Pacjenta
- Zęby mądrości
- Znieczulenia
- 05-02-2016
Celiakia, inaczej choroba trzewna, objawiająca się nietolerancją glutenu i spowodowanym tym zanikiem kosmków jelitowych, do niedawna była uznawana za przypadłość dotykającą jedynie dzieci. Okazuje się, że to mit, ponieważ dorośli chorują również. Wiadomo, że obecnie w Polsce z celiakią zmaga się aż 380 tys. obywateli. Najgorsze jednak jest to, że wielu chorych nie zdaje sobie sprawy z faktu, iż ich organizm zmaga się z tym schorzeniem. Obawy celiakii mogą być bowiem różne i niespecyficzne, a także o różnym nasileniu. Jednym z symptomów schorzenia są choroby szkliwa i śluzówki jamy ustnej, takie jak próchnica, hipoplazja szkliwa czy nawracające afty. Mało kto kojarzy te oznaki z nietolerancją glutenu. Ubytki można wypełnić kompozytem, afty wyleczyć, a niedoskonałości szkliwa pokryć licówkami, jednak najistotniejsze jest tu rozpoznanie właściwej przyczyny choroby i podjęcie leczenia opartego na diecie pozbawionej glutenu – bo tylko w ten sposób można zapobiec kolejnym nawrotom aft czy dalszemu niszczeniu szkliwa z powodu choroby.
Podejrzewając u siebie nietolerancję glutenu udajmy się do lekarza pierwszego kontaktu. Od niego powinniśmy dostać skierowanie do gastroenterologa. Diagnostyka celiakii jest kilkuetapowa i obejmuje sprawdzenie przeciwciał z krwi oraz biopsję jelita cienkiego. W badaniu krwi ocenia się przeciwciała przeciwko endomysium mięśni gładkich (EmA), przeciwko deaminowanej gliadynie (potocznie: „nowej gliadynie” DGP lub GAF) oraz przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG).
Źródło: „Wprost”