W niewielkich Cielętnikach koło Częstochowy stoi wiekowa lipa drobnolistna. Z drzewem sąsiaduje posąg św. Apolonii, patronki dentystów. Lipa jest wyjątkowa – to najgrubszy okaz tego gatunku w Polsce. Gruby pień jest prawdopodobnie wynikiem zrośnięcia się odrostów, które pojawiły się, gdy pierwotne drzewo strawił pożar. Niezwykłość drzewa polega też na jego właściwościach: wieść niesie, że kto lipę ugryzie, ten ponoć pozbywa się bólu zębów.

Jeden z mieszkańców wioski, zapytany o to, czy tak niecodzienny sposób radzenia sobie z dolegliwościami ze strony jamy ustnej działa, odpowiada dość emocjonalnie:

- Jak ktoś mnie pyta, czy ja też obgryzam lipę i czy to działa, to wychodzę z siebie i radzę: „Puknij się, człowieku, w łeb. Obgryź jeden z drugim i sam zobacz”.

W dzisiejszych czasach gryzienie słynnej lipy – jeśli ktoś je jeszcze praktykuje – nie jest aktem desperacji, ale wynika raczej ze strachu przed dentystą. Choroby zębów można bowiem w Cielętnikach wyleczyć standardowo, czyli w działającym w lokalnej przychodni gabinecie stomatologicznym.

Lipę widać z daleka: stoi na środku wsi; tuż obok niej przebiega szlak pielgrzymi. Dawniej, kiedy dentysta nie był dostępny praktycznie od ręki, nie brakowało osób desperacko chcących pozbyć się dokuczliwego bólu zębów – dlatego lipa była kąsana dość często. Ze zwyczajem tym nie dawali sobie rady proboszczowie z tutejszej parafii. Teraz, aby pokładający nadzieję na likwidację schorzeń jamy ustnej zwrócili się raczej ku klasycznym metodom leczenia niż ku kąsaniu kory i nie ranili tym wiekowego drzewa, postanowiono lipę otoczyć metalowym ogrodzeniem.

Tradycja kąsania lipy, której patronuje św. Apolonia od dentystów, jest stara. Opisał ją już 120 lat temu Władysław Reymont. Pojawiła się prawdopodobnie wieleset lat wcześniej, kiedy lipa była jeszcze młoda – w czasach Konrada I Mazowieckiego.

– Gryzienie jej nie było wtedy absurdem. To wiedza sprawdzona przez pokolenia; dzisiaj podręczniki ziołolecznictwa podają, że biaława część kory lipy ma działanie bakteriobójcze i uspokajające – mówi lokalny historyk Witold Błaszczyk.

Źródło: „Dziennik Zachodni”