... pracować tak, by pacjent wyszedł z gabinetu zadowolony i wrócił tam po raz kolejny; nie za szybko, ponieważ uzyskał od stomatologa informacje z zakresu profilaktyki.

Unikanie bólu – leczenie stomatologiczne nie musi boleć. Do lamusa odchodzi model „pacjenta podrygującego w fotelu”. Stomatolodzy też coraz rzadziej „wspomagają się” obserwacjami reakcji pacjenta na ból w szacowaniu, jak mocno jeszcze można powiercić w dziurze. Stosowanie znieczulenia staje się standardem. Wrażliwość na ból można zmienić dzięki:

1. Znieczuleniu podanemu w postaci zastrzyku, żelu, sprayu.

2. Zastosowaniu podtlenku azotu, który działa znieczulająco i zmniejsza wrażliwość na odbierane bodźce.

3. Premedykacji – podaniu jakiś czas przed zabiegiem środków uspokajających.

4. Stosowaniu mniej inwazyjnych metod oczyszczania zęba:

• abrazja powietrzna, czyli oczyszczanie z próchnicy za pomocą silnego, skupionego strumienia powietrza z drobinkami proszku czyszczącego (zazwyczaj jest to tlenek glinu);

• zastosowanie żelu rozmiękczającego tkanki zmienione chorobowo;

• opracowanie zęba laserem.

Leczenie – nowoczesne metody dają szybkie, trwałe efekty, ale nadal poprzedza je tradycyjne opracowanie zęba. Na rewolucję typu wstawienie zregenerowanych zębów trzeba jeszcze poczekać (choć wyniki badań nad odtwarzaniem tkanek są obiecujące). Innowacyjna metoda leczenia ozonem, który zabija prawie wszystkie bakterie w zębie, nadaje się raczej do ubytków powierzchniowych, głębsze trzeba oczyścić wiertłem i założyć plombę. Tyle, że plomby są trwałe, estetyczne i nie do odróżnienia od naturalnej tkanki zęba.

Aparatura – unit dentystyczny to niezbędnik każdego stomatologa i nadal podstawowy zestaw narzędzi pracy lekarza. W diagnozowaniu i leczeniu mogą go też wspomagać:

• mikroskop endodontyczny, dający nawet 50-krotne powiększenie obrazu,

• endometr - urządzenie do mierzenia długości kanałów, pozwalające wyeliminować naświetlanie promieniami rentgenowskimi;

• kamery i monitory, dzięki którym świetnie widać pole robocze.

Protezowanie - albo system tradycyjnych protez ale z nowoczesnych kompozytów, albo implantowanie.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”