Pacjent
- Warto wiedzieć
- Coś na ząb
- Wybielanie zębów
- Choroby i leczenie
- Estetyka
- Higiena
- Ciekawostki ...
- Dowiedz się jak...
- Forum
- Baza gabinetów
- Pytania do ekspertów
- Subskrypcja
- Ogłoszenia - Pacjent
- Partnerzy portalu
- Tagi
- Bruksizm
- Ciąża a zęby
- Dental TV
- Kamień nazębny
- Korony
- Leczenie kanałowe
- Licówki
- Mosty
- Strach przed dentystą
- Vademecum Pacjenta
- Zęby mądrości
- Znieczulenia
Nowoczesna stomatologia zachowawcza, jak i protetyczna powszechnie wykorzystuje w odtwarzaniu zębów wkłady protetyczne. Mogą to być wkłady:
-
koronowo-korzeniowe – składają się z części korzeniowej mocowanej w kanale zęba wcześniej przygotowanego podczas leczenia endodontycznego oraz z części koronowej, która służy do odbudowy zrębu koronowego pod przyszłą koronę protetyczną;
-
koronowe – to wkłady, dzięki którym jest możliwe odtworzenie korony zęba; zalicza się tu protezy inlay, onlay, overlay.
Wkłady koronowo-korzeniowe mogą być standardowe, czyli prefabrykowane, lane, indywidualne. Wkłady protetyczne standardowe to uzupełnienia dostępne w różnych prefabrykowanych rozmiarach i kształtach. Stosuje się je jedynie w ściśle określonych przypadkach. Ich zasadniczą wadą jest brak możliwości indywidualizacji uzupełnienia pod warunki panujące w jamie ustnej pacjenta. Wkłady te wykonywane są zazwyczaj z włókien szklanych lub węglowych i cementowane mogą być na wizycie bezpośrednio po zakończonym leczeniu.
Wkłady lane, indywidualne wykonywane są ze stopów metali w pracowni protetycznej przez technika dentystycznego w oparciu o wycisk korzenia zęba, który został wykonany w gabinecie stomatologicznym. Cementowanie w zębie przeprowadza się dopiero na następnej wizycie po pobraniu wycisku.
Wskazaniem do zastosowania wkładów koronowo-korzeniowych jest duże zniszczenie tkanek zęba i konieczność wzmocnienia konstrukcji zęba – co dzieje się po leczeniu kanałowym, ale możliwe jest też odtworzenie utraconego zęba w sytuacji, kiedy w jamie ustnej pozostał korzeń.
Wkłady koronowe stosowane są zamiast tradycyjnych wypełnień w przypadku głębokiego zniszczenia tkanek przez próchnicę, szczególnie na zęby trzonowe i przedtrzonowe – gdyż mają dużą wytrzymałość.