We współczesnej implantologii wykorzystuje się metale, które są biokompatybilne z tkankami jamy ustnej. Do pierwiastków tych zalicza się:

• tytan – srebrzystoszary, bardzo wytrzymały, lekki i odporny na korozję; w postaci dwutlenku tytanu jest również bardzo odporny na czynniki chemiczne; niezastąpiony jako materiał podstawowy na implanty, korzysta się z niego planując leczenie protetyczne; wykorzystywany jest w postaci czystej lub też w postaci stopów z aluminium;

• cyrkon – srebrzystobiały pierwiastek z grupy krzemianów, twardy, znakomicie nadaje się do wykonywania prac protetycznych;

• niob – stalowoszary, miękki i ciągliwy, nie ulega korozji;

• wanad – wykorzystywany w postaci stopów z tytanem i glinem;

• tantal – w stopach wykazuje silną odporność na korozję i na negatywny wpływ czynników chemicznych , w tym płynów ustrojowych.

W implantologii i protetyce w czystej postaci stosowany jest tytan, reszta pierwiastków metalicznych wykorzystywana jest w postaci stopów. Tytan również używany może być w postaci stopów.

Źródło: Opracowanie własne