Promienica to bardzo rzadka przewlekła choroba o charakterze zapalnym wywołana przez bakterie z rodziny Actinomycetes. Schorzenie atakuje najczęściej mężczyzn – głównie między 21 a 50 rokiem życia. Natomiast u kobiet występuje ono najczęściej o dekadę wcześniej. Nie jest to choroba zakaźna, ale z uwagi na możliwość powikłań ropowiczych powinna być skutecznie leczona. Bakterie wywołujące zapalenie promienicze charakteryzują się małą aktywnością patogenną, niemniej schorzenie to może ujawnić się w stanie wyniszczenia organizmu, przy chorobach układu immunologicznego, nowotworach czy po radioterapii.

Bakteria promienicy nie może przenikać zdrowej tkanki samodzielnie, natomiast rozprzestrzenienie zakażenia może nastąpić wskutek naruszenia ciągłości tkanek.

Czynniki ryzyka, które sprzyjają rozwojowi promienicy to nieodpowiednia higiena jamy ustnej, nieleczone zmiany próchnicowe oraz przebyte zabiegi chirurgiczne czy stomatologiczne.

Objawy promienicy to początkowo symptomy przypominające infekcje grypopodobne, którym towarzyszą także bóle w okolicy szyjno-twarzowej, obrzmienie, rumień i powiększenie węzłów chłonnych w okolicy szyi. Najczęściej na dolnym brzegu trzonu i kąta żuchwy tworzy się powoli zgrubienie – bolesne lub niebolesne – otoczone rumieniem, które może znajdować się w obszarze ślinianek, policzków, śluzówki jamy ustnej, a także zębów, języka, jamy nosowej i przyległych zatok przynosowych oraz w obszarze gardła, krtani i węzłów chłonnych szyi. Z czasem powstają ropnie i przetoki.

W leczeniu promienicy stosuje się antybiotykoterapię, która może trwać nawet przez kilka miesięcy.