Choroby zębów niekoniecznie manifestują się bólem i dotyczą miazgi. Wiele schorzeń i nieprawidłowości budowy związanych jest z zębiną. Defekty zębiny mogą być spowodowane dwoma rodzajami czynników:

• genetycznymi

• środowiskowymi.

Czynniki genetyczne mogą powodować następujące zaburzenia zębiny:

• niecałkowity jej rozwój – skutkuje tym, że zęby mleczne są żółtawe, a stałe przybierają niebieskawy albo beżowo-brązowy kolor, szkliwo jest kruche a zębina miękka; dotknięte defektem zęby mleczne określa się nazwą zęby skorupkowe;

• dysplazje – w najczęstszej postaci zaburzenia zęby mogą wyglądać normalnie i być prawidłowo ustawione w łuku, ale wykazują ruchomość – niekiedy znaczną, co prowadzi do ich szybkiego wypadania, mają krótkie korzenie; zębina w komorze zęba jest prawidłowa, ale ta zlokalizowana w korzeniu jest niewłaściwie zbudowana i zawiera zwapniałe kanaliki;

• krzywicę oporną na działanie witaminy D – zaburzenie może ujawniać się na etapie zębów mlecznych, kiedy wokół zębów powstają przetoki będące skutkiem zapaleń tkanek okołowierzchołkowych, komory zębów są powiększone, a zębina wykazuje nieprawidłową budowę;

• osteodystrofię lub hipofosfatazję – w pierwszym zaburzeniu zębina charakteryzuje się nieregularnym przebiegiem kanalików, w drugim – zęby mleczne wypadają za wcześnie, a stałe – samoistnie, w obrazie mikroskopowym zębina wykazuje nieprawidłową budowę.

Uwarunkowania środowiskowe również mają wpływ na powstawanie zaburzeń zębiny, choć wiemy o ich wpływie mniej niż o czynnikach dziedzicznych. Za pojawienie się defektów odpowiedzialne są m.in. deficyty witamin i minerałów w diecie, leki oraz urazy.

Źródło: Opracowanie własne