Stomatopatie protetyczne to określenie dla wszelkich dolegliwości, które wynikają z użytkowania protezy. Mogą to być rzeczywiste dysfunkcje, albo też objawy mogą mieć charakter subiektywny. Zanim lekarz podejmie decyzję, jak powinno wyglądać ich leczenie, przeprowadzi wywiad, dotyczący również ogólnego stanu zdrowia. Na powstawanie stomatopatii ma bowiem wpływ nie tylko samo leczenie protetyczne, ale także kondycja zdrowotna całego ustroju.

Wśród przyczyn powstawania stomatopatii protetycznych, które wynikają z organizmu pacjenta, wyróżnia się;

• choroby ogólnoustrojowe – winne mogą być cukrzyca czy przewlekły nieżyt przewodu pokarmowego lub choroby, które negatywnie wpływają na wchłanianie składników pokarmowych i mogą wywoływać ich niedobory;

• zmiany i zaburzenia hormonalne – związane np. z ciążą oraz klimakterium;

• niedobory witaminowe wynikające ze złej diety lub chorób ogólnoustrojowych – niedobór witaminy A negatywnie wpływa na stan śluzówki jamy ustnej, braki w podaży witaminy C skutkują krwawieniami, deficyt witamin z grupy B daje efekt w postaci zajadów, a niedobór witaminy K może wywoływać plamicę jamy ustnej;

• grzybice i kandydozy – szczególnie umiejscowione w jamie ustnej.

Przeprowadzenie wywiadu dotyczącego stanu zdrowia ogólnego pozwala lekarzowi spojrzeć na problem stomatopatii z szerszej perspektywy. Może się bowiem okazać, że prawdziwą przyczyną dolegliwości odczuwanych przy noszeniu protezy jest nie samo uzupełnienie, lecz np. niedobory witaminowe wynikające z diety ubogiej w świeże warzywa i owoce. Leczenie będzie wówczas polegało przede wszystkim na uzupełnieniu brakujących witamin, przejściu na dobrze zbilansowaną, wartościową dietę oraz na obserwacji poprawy stanu organizmu, bez konieczności poprawiania samej protezy.

Źródło: Opracowanie własne