Przypadek popełnienia samobójstwa przez pilota samolotu poprzez spowodowanie katastrofy lotniczej, w której zginęli niewinni ludzie, i odkrycie, że mężczyzna leczył się psychiatrycznie i miał kiedyś skłonności samobójcze, sprowokował do dyskusji o tym, gdzie sięgają granice tajemnicy lekarskiej.

W myśl przepisów art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (DzU z 2011 r. nr 277, poz. 1634) lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. Ale uwaga! Zasada ta nie obowiązuje między innymi wtedy, gdy zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 30 grudnia 2013 r. wskazuje, że na podstawie zapisów tego artykułu można zwolnić osobę wykonującą zawód lekarza lub lekarza dentysty z tajemnicy lekarskiej wobec pacjenta, do którego stosuje się przepisy ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

Kwestię zwolnienia z tajemnicy lekarskiej należy w takim przypadku rozpatrywać, biorąc pod uwagę jednocześnie przepis art. 50 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, gdzie w ust. 2 tego przepisu wskazane są zwolnienia podmiotowe (czyli wobec jakich podmiotów nie obowiązuje tajemnica lekarska). Z kolei zwolnienia przedmiotowe z tajemnicy (czyli w jakich okolicznościach ona nie obowiązuje) określone są w art. 40 ust. 2 ustawy o zawodzie lekarza.
Ważną rolę przy ustalaniu uchylenia tajemnicy lekarskiej odgrywają okoliczności sprawy. Jak wskazują przepisy wspomnianej wyżej ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, przyczyną uchylenia tajemnicy lekarskiej może być również wysokie ryzyko samookaleczenia się pacjenta lub popełnienia samobójstwa w związku z postępującą chorobą.

Źródło: „Rzeczpospolita”