Na Śląsku było 9 gabinetów stomatologicznych, w których przyjmowano do leczenia dzieci niepełnosprawne umysłowo. W ostatnich miesiącach trzy z nich zrezygnowały z dalszej współpracy z NFZ. Dla pacjentów i ich rodzin zaczął się prawdziwy koszmar, związany z poszukiwaniem gabinetu, w których zechciano by przyjąć dziecko upośledzone; z trudami podróży, by dojechać czasem kilkadziesiąt kilometrów do dentysty; i z oczekiwaniem w kolejce. Dlaczego stomatolodzy rezygnują z usług kontraktowych, wyjaśnia szef jednego z zakładów stomatologicznych:

- Nie opłaca nam się to. Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje zaledwie 300 złotych, podczas gdy zabieg usunięcia zęba u osoby ze znacznym i głębokim upośledzeniem umysłowym kosztuje 1,5 tysiąca złotych. To są koszty wynagrodzenia dla lekarza anestezjologa, dentysty, asystentki, koszty środków znieczulających, sprzętu, badania EKG, które trzeba wykonać przed zabiegiem.

Tymczasem dla niepełnosprawnych dzieci (i dla ich rodziców też) każda wizyta u dentysty jest traumatycznym przeżyciem. Z racji upośledzenia osoby te nie są w stanie cierpliwie siedzieć na fotelu i znosić bólu. Upośledzony pacjent potrafi nawet zdemolować gabinet – dlatego zabiegi wykonuje się u nich pod narkozą. Stąd tak liczna asysta medyczna - nawet podczas czyszczenia zębów z próchnicy.

W NFZ urzędnicy bezradnie rozkładają ręce na zaistniałą sytuację:

- Nie jesteśmy właścicielem zakładów opieki zdrowotnej i nie mamy wpływu na to, jakie świadczenia zakład chce realizować. Nikogo nie możemy zmusić do podpisania umowy – tłumaczy rzecznik katowickiego oddziału Funduszu.

Rodzice upośledzonych dzieci wysyłają petycje do NFZ; w walce o przywrócenie normalności wspierają ich stowarzyszenia, działające na rzecz osób z upośledzeniami umysłowymi. Z problemami związanymi z leczeniem stomatologicznym upośledzonych borykają się setki osób na Śląsku. Na razie nie widać szans na poprawę sytuacji. Szkoda, bo odbija się to na zdrowiu małych pacjentów.

Źródło: „Dziennik Zachodni”