Wojenna zawierucha przyniosła ogromne straty kadrowe wśród polskich dentystów. W „Słowniku biograficznym lekarzy i farmaceutów ofiar II wojny światowej” autorstwa doktora Jana Glińskiego umieszczono informację, że przed wybuchem II wojny światowej w Polsce było 3722 stomatologów; w czasie wojny zginęło ich 1794.

Dentyści ginęli z rąk sowieckich i hitlerowskich. Eliminowano ich za przynależność do klasy inteligenckiej, za wyznanie i za współpracę z oddziałami wyzwoleńczymi. Dla wrogów każdy powód był dobry, by usunąć kolejnych przedstawicieli inteligencji, która mogłaby utrudniać realizację planów wynikających z obcej dominacji na ziemiach polskich. W wielu wypadkach nawet nie silono się na uzasadnienie wyroku – stomatolodzy ginęli przez rozstrzelanie, na torturach, w obozach pracy i koncentracyjnych.

„Straty wojenne wśród lekarzy dentystów, sięgające 50% stanu osobowego, nie wynikały z działań wojennych. Był to zawód, w którym historycznie przewagę liczbową miała inteligencja pochodzenia żydowskiego. Według statystyki sporządzonej w 1938 r. w czasie weryfikacji zawodowej lekarzy dentystów, członków nowo tworzonych izb lekarskodentystycznych, wyznanie mojżeszowe deklarowało 56,9% zweryfikowanych; w Warszawie 54,6%, w Krakowie 59,5%, w Wilnie 68,4%. Straty wśród lekarzy dentystów pochodzenia żydowskiego były proporcjonalne do rozmiarów zagłady polskich Żydów w hitlerowskich gettach i obozach zagłady” - podaje w swoim artykule w „Gazecie Lekarskiej” Zygmunt Wiśniewski.

Wojenna zawierucha kosztowała życie wielu wybitnych specjalistów stomatologii: praktyków i teoretyków, myślicieli i twórców pism specjalistycznych wydawanych w ówczesnej Polsce. Z rąk wrogów zginęli m.in.:

• Konrad Szepelski – pracownik naukowy i dydaktyk Państwowego Instytutu Dentystycznego w Warszawie, ordynator Oddziału Chirurgii Stomatologicznej Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Warszawie; został rozstrzelany w Katyniu;

• Antoni Cieszyński – profesor UJK we Lwowie, kierownik Kliniki Stomatologicznej tego uniwersytetu, znakomity dydaktyk i szkoleniowiec, wydawca pisma „Polska Stomatologia”, współpracował z wieloma zachodnimi specjalistami przy opracowywaniu nowatorskich rozwiązań w dentystyce; zginął z rąk członków hitlerowskiego batalionu „Nachtigall”;

• Maurycy Krakowski – znany warszawski dentysta pochodzenia żydowskiego; twórca pisma „Kronika Dentystyczna”, gdzie zamieszczano artykuły wyrażające interesy warszawskich stomatologów, zwalczające partaczy i fałszywych dentystów; zginął w getcie;

• Julian Łączyński – pabianicki dentysta, którego kandydaturę wysunięto na prezesa Naczelnej Izby nowo tworzonych Izb LekarskoDentystycznych; okoliczności jego śmierci są nieznane;

• Hilary Wilga – jeden z dyrektorów Państwowego Instytutu Dentystycznego w Warszawie; do końca czynny zawodowo emeryt; zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w stolicy.

Źródło: „Gazeta Lekarska”