„Niewielka Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej mieści się na poddaszu szpitalu im. Święcickiego na poznańskim Grunwaldzie, założył ją w 1961 roku prof. Jerzy Stadnicki. Ratuje ofiary wypadków, pobić, chorych na raka. Rocznie przewija się przez nią ok. 1000 osób” - „Gazeta Wyborcza” w wydaniu z dnia 8.11.2013 r. przedstawia jedną z tych lecznic, w których dokonuje się zabiegów nietypowych i pomaga pacjentom, którym inni nie zdołali pomóc. Jak choćby mężczyźnie, u którego trzeba było wyciąć między innymi kości szczęki i żuchwy, ponieważ rozwijająca się osteodystrofia deformowała twarz, czy pacjentowi, który podczas złodziejskiej eskapady spadł z drzewa i nadział się na metalowy pręt, przebijając sobie dno jamy ustnej i kalecząc policzek. W klinice pomoc znajdują też pacjenci, którym w tkankach podczas zabiegu stomatologicznego utkwiła złamana igła.

Lecznica ma na swoim koncie pionierskie dokonania: w zeszłym roku pracujący w niej specjaliści jako pierwsi w Poznaniu odbudowali żuchwę, pobierając materiał do przeszczepu z kości strzałkowej chorego.

Każdy zabieg jest inny, niezależnie od tego, która z kolei szczęka jest poddawana operacji.

- To praca w ogromnym stresie, pod ogromną presją, przecież od nas w dużej mierze zależy los tych ludzi. Dlatego przed dużymi operacjami nie mogę zasnąć. Jeśli mogę, wsiadam na rower albo na narty. Albo idę na spacer zebrać myśli, skupić się. Kiedyś zabierałem ze sobą mojego ukochanego psa, ale psa już nie mam. O czym marzę? Teraz marzę tylko o tym, żebyśmy mieli więcej pieniędzy na leczenie - opowiada dr Krzysztof Osmola, szef kliniki.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”