„Słyszałem, że w nowych ustawach zdrowotnych pojawiła się możliwość zatrudniania lekarzy w grupowej praktyce lekarskiej. Czy to prawda?" - pyta Czytelnik „Pulsu Medycyny”.

Prawo stanowi, że wykonywanie zawodu lekarza polega na osobistym świadczeniu usług. Dlatego też lekarze prowadzący prywatne praktyki mogą zatrudniać jedynie osoby nie będące lekarzami, wykonujące zadania pomocnicze.

Wg obowiązujących przepisów zatrudnienie lekarzy jest przewidziane jedynie dla lekarzy dentystów. Wyjątek ten stanowi, że uprawnieni stomatolodzy mogą zatrudniać w ramach prowadzonych praktyk indywidualnych swoich młodych kolegów tylko w celu odbycia przez nich staży podyplomowych.

Od lipca 2011 r. wejdzie w życie nowa ustawa o działalności leczniczej. Wg nowych przepisów będzie możliwe zatrudnianie młodych lekarzy w praktykach prywatnych lekarskich i stomatologicznych (grupowych i indywidualnych poza praktykami wykonywanymi wyłącznie w miejscu wezwania lub wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego) w ramach prowadzonego stażu podyplomowego, szkolenia specjalizacyjnego lub szkolenia w celu uzyskania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonego świadczenia zdrowotnego. By zatrudnienie lekarza w tych celach było możliwe, konieczne jest poinformowanie o tym izby lekarskiej właściwej dla zarejestrowanej praktyki.

Jeśli lekarz miałby z praktyką podjąć współpracę poza wymienionymi wyżej celami, konieczne będzie przyjęcie go do spółki. By zatrudnianie lekarzy było w tym przypadku możliwe, spółka musiałaby zarejestrować się jako podmiot leczniczy.

Na praktyki zawodowe zostaje rozciągnięty obowiązek tworzenia regulaminu organizacyjnego. Konieczne jest określenie w nim struktury organizacyjnej firmy.

Nowym rodzajem praktyki jest praktyka wykonywana wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego. Jej prowadzenie będzie możliwe na podstawie umowy z podmiotem leczniczym. Oznacza to, że praktykę będzie można zarejestrować bez konieczności dysponowania własnymi pomieszczeniami (tak jest w przypadku rejestracji praktyki na wezwanie), i jednocześnie bez konieczności posiadania sprzętu przenośnego.

Źródło: „Puls Medycyny”